Redefining Loneliness - The Saddest Landscape

We were pulsed and on edge, drunk on summer promises

We felt terminally used by lovers and friends, lovers and friends

We tattoo hearts, get lost in song, dance in bedrooms and reclaim our lives

This is the line in the sand, this is what’s important to us

So up the decay, up the heartache

Up the isolation, up the loneliness

Up the mistrust, and we will up the loss

We will live like we are outlaws

Confident failures knowing it will never be this good again

And we will not love like it is revenge

By the time that they are through with us we will be magnificent

Clinging to such slender hopes that were so selfishly worn

We are ready to bet big so consider our debts paid

We waren opgewonden en op scherp, dronken van de zomerbeloften

We voelden ons terminaal gebruikt door geliefden en vrienden, geliefden en vrienden

We tatoeëren harten, verdwalen in gezang, dansen in slaapkamers en herwinnen ons leven

Dit is de lijn in het zand, dit is wat belangrijk voor ons is

Dus omhoog het verval, omhoog het hartzeer

Verhoog de isolatie, de eenzaamheid

Verhoog het wantrouwen, en we zullen het verlies vergroten

We zullen leven alsof we bandieten zijn

Zelfverzekerde mislukkingen wetende dat het nooit meer zo goed zal zijn

En we zullen niet liefhebben alsof het wraak is

Tegen de tijd dat ze klaar zijn met ons, zullen we geweldig zijn

Vastklampen aan zulke slanke hoop die zo egoïstisch werd gedragen

We zijn klaar om groot te wedden, dus overweeg onze schulden betaald te hebben