The Crop And The Pest - The Receiving End Of Sirens

Come away

Come away with me

You perfect, perfect shell

You nautilus, nautilus

I will treat you so well

I’ll take you up from this hell

My gracious host

You’re my lover

Won’t you be my concubine?

The pleasure’s all mine

Your pleasures are all mine

To twist and turn around

In figure eights and out of place

Refuse the bounty of his right for the hunger of his left hand

I’m the fervor of the fever you can’t sweat

I’m the garments stuck to your skin

Drenched and dripping wet

I’m a spring of flowing fume and fret

A barren spring of fume and fret is coursing its way

Through everything inside of me

And I know what won’t ever sink

Will slowly swim to the bottom

Just promise not to see me as I am (Or what I’ll become)

A pestilential scab

The scarlet of sunburned skin

I will stick to you like a wet cloth (You just can’t shed)

I will cling to you like a child to his mother’s breast

A fertile crop, I won’t be shed

I saw my shining shield and armor rust

I felt my posture bow and fall to dust

But all the vigils, and the stakes I claimed

Couldn’t take the sting from out my shame

Couldn’t take the color from the stain that I became

The stain that I became

I’m the fervor of the fever you can’t sweat

I’m the garments stuck to your skin

Drenched and dripping wet

I’m a spring of flowing fume and fret

I’m the melody stuck inside your head

What have I become?

kom weg

Kom met me mee

Jij perfecte, perfecte schaal

Jij nautilus, nautilus

Ik zal je zo goed behandelen

Ik zal je uit deze hel halen

Mijn genadige gastheer

Je bent mijn minnaar

Wil je niet mijn bijvrouw zijn?

Het plezier is helemaal van mij

Jouw genoegens zijn allemaal van mij

Draaien en omdraaien

In achten en niet op zijn plaats

Weiger de overvloed van zijn recht voor de honger van zijn linkerhand

Ik ben de vurigheid van de koorts die je niet kunt zweten

Ik ben de kleding die aan je huid kleeft

Doorweekt en druipnat

Ik ben een bron van stromende rook en fret

Een kale bron van rook en fret raast zijn weg

Door alles in mij

En ik weet wat nooit zal zinken

Zal langzaam naar de bodem zwemmen

Beloof me dat je me niet zult zien zoals ik ben (of wat ik zal worden)

Een pestilentiële korst

Het scharlaken van een door de zon verbrande huid

Ik blijf aan je plakken als een natte doek (je kunt gewoon niet vergieten)

Ik zal me aan je vastklampen als een kind aan de borst van zijn moeder

Een vruchtbaar gewas, ik zal niet vergoten worden

Ik zag mijn glanzende schild en harnas roesten

Ik voelde mijn houding buigen en tot stof vallen

Maar alle wakes, en de inzet die ik beweerde

Kon de angel niet uit mijn schaamte wegnemen

Ik kon de kleur niet overnemen van de vlek die ik werd

De vlek die ik werd

Ik ben de vurigheid van de koorts die je niet kunt zweten

Ik ben de kleding die aan je huid kleeft

Doorweekt en druipnat

Ik ben een bron van stromende rook en fret

Ik ben de melodie die in je hoofd zit

Wat ben ik geworden?