Surrogate - The Raven Age

I’m crawling back into the shadow where I’ve always been

My life laid out before me why do I pretend

I’m screaming out with all I have and still there’s no one listening

No one hears me struggling

In the wind the leaves have fallen

But the fire’s still ablaze

There’s a mesmerizing picture

But all you see’s the frame

Do we fight for what we stand for

Or is this a losing game?

Here I am, like a ghost among the men

And here I stand, I walk alone again

You talk in whispers but I hear exactly what you say

There was a time I’d listen now I’m not afraid

Behind these empty accusations there’s a life here for me

Some day you’ll see it’s just a name

In the wind the leaves have fallen

But the fire’s still ablaze

There’s a mesmerizing picture

But all you see’s the frame

Do we fight for what we stand for

Or is this a losing game?

Here I am, like a ghost among the men

And here I stand, I walk alone again…

I walk alone again…

I walk alone again…

I walk alone…

After all I still face this judgement, but they’ll swallow their pride tonight

And feast on some other soul, yet I still haven’t won the fight

This memory that I’ve been trapped with, I won’t let it all define me

As the frame starts to break away, will I pray for judgement day

Here I am, like a ghost among the men

And here I stand, I walk alone again

Alone again (And here I stand)

I walk alone again

Ik kruip terug in de schaduw waar ik altijd ben geweest

Mijn leven voor mij uitgestippeld waarom doe ik alsof?

Ik schreeuw het uit met alles wat ik heb en toch luistert er niemand

Niemand hoort me worstelen

In de wind zijn de bladeren gevallen

Maar het vuur brandt nog steeds

Er is een betoverende foto

Maar alles wat je ziet is het frame

Vechten we voor waar we voor staan?

Of is dit een verloren wedstrijd?

Hier ben ik, als een geest onder de mannen

En hier sta ik, ik loop weer alleen

Je praat fluisterend, maar ik hoor precies wat je zegt

Er was een tijd dat ik nu zou luisteren, ik ben niet bang

Achter deze loze beschuldigingen zit hier een leven voor mij

Op een dag zul je zien dat het maar een naam is

In de wind zijn de bladeren gevallen

Maar het vuur brandt nog steeds

Er is een betoverende foto

Maar alles wat je ziet is het frame

Vechten we voor waar we voor staan?

Of is dit een verloren wedstrijd?

Hier ben ik, als een geest onder de mannen

En hier sta ik, ik loop weer alleen...

Ik loop weer alleen...

Ik loop weer alleen...

Ik wandel alleen…

Ik sta tenslotte nog steeds voor dit oordeel, maar vanavond zullen ze hun trots inslikken

En smullen van een andere ziel, maar ik heb het gevecht nog steeds niet gewonnen

Deze herinnering waarmee ik vastzat, ik laat het me niet allemaal definiëren

Als het frame begint af te breken, zal ik bidden voor de dag des oordeels?

Hier ben ik, als een geest onder de mannen

En hier sta ik, ik loop weer alleen

Weer alleen (En hier sta ik)

Ik loop weer alleen