Grave of the Fireflies - The Raven Age

Quiet the drone in the distance approaches

We hide, and hope they pass us by

Waiting in silence, praying they don’t find us

And maybe they’ll spare us our lives

Just maybe they’ll spare us our lives

Desolate village of sorrow and anguish

I stare upon what once was home

Explosions and flashes leave embers and ashes

And now I’ve got nowhere to go

And now we’ve got nowhere to go

Now, as the fire rains down from the sky

I see the love disappear from her eyes

I’ve seen the hearts of our people all change like the wind

A helping hand, I cannot find

Hold on

We’ll find a place to call our home

Nevermore, will you cry

Together we’ll live on alone

Life or death

We will not live forever

Or did you forget

Selflessness bereft You looked the other way

As we are left for dead

Gone are the tears of the innocent child

Each day you’re cursed watching her fading smile

You must be brave little sister

I’ll swallow my pride, whatever it takes to survive

Be strong

The fireflies will light the way

Never stop, carry on

You are the life in me today

Life or death

We will not live forever

Or did you forget

Selflessness bereft You looked the other way

As we are left for dead

As the flame begins

The blackened rain turns out a beautiful display of hatred

Nothing left

Beneath the flames of where my love was laid to rest

Sleep, little one all your nightmares are gone

Rest in peace, and be free of your pain

For you I will fight one more day

Echoes of your voice repeatedly tormenting

Reminds me of my mistakes

How do I live with myself

My conscious says I sent you to an early grave

Have I sent you to an early grave

Mother and father

Will dry your eyes

Now that you sleep with

The fireflies

Stil de drone in de verte nadert

We verbergen ons en hopen dat ze ons passeren

In stilte wachten, bidden dat ze ons niet vinden

En misschien zullen ze ons ons leven sparen

Misschien zullen ze ons ons leven sparen

Desolaat dorp van verdriet en angst

Ik staar naar wat ooit thuis was

Explosies en flitsen laten sintels en as achter

En nu kan ik nergens heen

En nu kunnen we nergens heen

Nu, terwijl het vuur uit de lucht regent

Ik zie de liefde uit haar ogen verdwijnen

Ik heb de harten van onze mensen allemaal zien veranderen als de wind

Een helpende hand, kan ik niet vinden

Hou vol

We vinden wel een plek om ons thuis te noemen

Nooit meer, zal je huilen

Samen zullen we alleen verder leven

Leven of dood

We zullen niet eeuwig leven

Of ben je het vergeten?

Onbaatzuchtigheid beroofd Je keek de andere kant op

Omdat we voor dood worden achtergelaten

Voorbij zijn de tranen van het onschuldige kind

Elke dag kijk je vervloekt naar haar vervagende glimlach

Je moet een dappere kleine zus zijn

Ik zal mijn trots inslikken, wat er ook nodig is om te overleven

Wees sterk

De vuurvliegjes zullen de weg verlichten

Nooit stoppen, doorgaan

Jij bent het leven in mij vandaag

Leven of dood

We zullen niet eeuwig leven

Of ben je het vergeten?

Onbaatzuchtigheid beroofd Je keek de andere kant op

Omdat we voor dood worden achtergelaten

Als de vlam begint

De zwartgeblakerde regen blijkt een mooie weergave van haat

Niets meer over

Onder de vlammen van waar mijn liefde werd gelegd om te rusten

Slaap, kleintje, al je nachtmerries zijn weg

Rust zacht en wees verlost van je pijn

Voor jou zal ik nog een dag vechten

Echo's van je stem die herhaaldelijk kwellen

Doet me denken aan mijn fouten

Hoe leef ik met mezelf?

Mijn bewustzijn zegt dat ik je naar een vroeg graf heb gestuurd

Heb ik je naar een vroeg graf gestuurd?

Moeder en vader

Zal je ogen drogen

Nu je slaapt met

de vuurvliegjes