Not Quite A Home - The Panics

In Summer when the storm begins

I’m on the outside looking in

By the warm glow of the lamp

She is shadow and the window is thin

Found our room made of stone

Just one of many in a row

Have I said that I would leave

For I’m nothing if I’m something you own

At her place by the Thames

Watched the sailed ships come in

Laid her clothes on the bed

Saw the sky opening

Wide open, inside

I don’t let you hide

But you don’t, don’t wanna recognise

But you don’t, don’t wanna recognise

I thought I never would belong

So I looked back where I was born

Where the paint is always peeling

And the fires left sweeping up alone

I had traced back again

With a chain on a limb

I am there when it’s dark

I’m outside looking in

Wide open, inside

I don’t let you hide

But you don’t, don’t wanna recognise

But you don’t, don’t wanna recognise

Before a time there was no change

And the colours stayed the same

I live there down below

But it’s not quite a home

Wide open, inside

I don’t let you hide

But you don’t, don’t wanna recognise

But you don’t, don’t wanna recognise

In de zomer wanneer de storm begint

Ik kijk van buiten naar binnen

Bij de warme gloed van de lamp

Ze is schaduw en het raam is dun

Vond onze kamer gemaakt van steen

Slechts een van de vele op een rij

Heb ik gezegd dat ik zou vertrekken?

Want ik ben niets als ik iets ben dat jij bezit

Bij haar aan de Theems

Zag de gezeilde schepen binnenkomen

Legde haar kleren op het bed

Zag de hemel opengaan

Wijd open, van binnen

Ik laat je niet verstoppen

Maar je wilt, je wilt het niet herkennen

Maar je wilt, je wilt het niet herkennen

Ik dacht dat ik er nooit bij zou horen

Dus ik keek terug waar ik geboren was

Waar de verf altijd afbladdert

En de vuren die alleen aan het vegen waren

Ik was weer teruggevonden

Met een ketting aan een ledemaat

Ik ben er als het donker is

Ik kijk buiten naar binnen

Wijd open, van binnen

Ik laat je niet verstoppen

Maar je wilt, je wilt het niet herkennen

Maar je wilt, je wilt het niet herkennen

Vroeger was er geen verandering

En de kleuren zijn hetzelfde gebleven

Ik woon daar beneden

Maar het is niet echt een thuis

Wijd open, van binnen

Ik laat je niet verstoppen

Maar je wilt, je wilt het niet herkennen

Maar je wilt, je wilt het niet herkennen