A Bittersweet (Retrospective) - The Casual Brothers, Christian Kjellvander

It’s with bittersweet remembrance

I walked away from innocence

And now it seems so far away

We were climbing roofs on summer days

Picture this… the mid eighties

Up to no good kids, ready to get crazy

Big babies never wanted to grow up

It’s perfect like it is, ten years old’s enough

Didn’t know much about the world outside

But it was only a matter of time

'cause time run fast in every way

Fifteen years back seems like yesterday

When I rocked fat laces and copped my first LP

Wrote my first rhymes inspired by P. E

I couldn’t wait to bum rush the show

Ask my parents, they were first to know

They thought that I was gonna stick to rhymin'

Couldn’t believe their son was criminal minded

But all I ever wanted was my name on the wall

Sprayin' it all, who are you sayin' I’m wrong?

We had bad moments and good times

We move fast, no time to look twice

Days became weeks and weeks became months

Things around me changin' but I remain the same one

It’s with bittersweet remembrance

There’s laughter and there’s violence

It did not matter who was right

In the backseat on a summer night

Picture this: The mid nineties

When hip hop ruled everything around me

We formed Looptroop, did a couple of tapes

Sold the copies away in a couple of days

And when the night came we got busy

It was war with the cops here in Punk rock city

We used to get chased on the bikes

«Blåljus!

Äh, jag drar!»

Cus I ain’t facin' no trial

But two times they got me

So what, I got a fine, fine that couldn’t stop me

Me and Linus just laughed in court

After dark we’re goin' back of course

Years passed, they were runnin' away

Got new friends and lost some on the way

Time flies and it ain’t no way to hold it up

It’s that bittersweet feeling of growin' up

Day after day my heart just keep beatin'

That bittersweet feeling it come creepin'

I’m gettin' stressed out of life itself

No more, no less this is what I get

And with bittersweet remembrance

We walked around 'til it made sense

And though it seems so far away

The children here still sound the same

Het is met bitterzoete herinnering

Ik liep weg van onschuld

En nu lijkt het nog zo ver weg

We klommen op de daken op zomerdagen

Stel je voor... het midden van de jaren tachtig

Tot geen brave kinderen, klaar om gek te worden

Grote baby's wilden nooit opgroeien

Het is perfect zoals het is, tien jaar oud is genoeg

Wist niet veel van de buitenwereld

Maar het was slechts een kwestie van tijd

want de tijd gaat in alle opzichten snel

Vijftien jaar terug lijkt gisteren

Toen ik dikke veters wiegde en mijn eerste LP pakte

Schreef mijn eerste rijmpjes geïnspireerd door P. E

Ik kon niet wachten om de show te haasten

Vraag het aan mijn ouders, zij waren de eersten die het wisten

Ze dachten dat ik me zou houden aan rijm

Kon niet geloven dat hun zoon crimineel van geest was

Maar alles wat ik ooit wilde was mijn naam op de muur

Sprayin' it all, wie zeg je dat ik het mis heb?

We hadden slechte momenten en goede tijden

We gaan snel, geen tijd om twee keer te kijken

Dagen werden weken en weken werden maanden

Dingen om me heen veranderen, maar ik blijf dezelfde

Het is met bitterzoete herinnering

Er wordt gelachen en er is geweld

Het maakte niet uit wie gelijk had

Op de achterbank op een zomeravond

Stel je voor: het midden van de jaren negentig

Toen hiphop alles om me heen regeerde

We vormden Looptroop, deden een paar tapes

Verkocht de exemplaren binnen een paar dagen

En toen de avond viel, kregen we het druk

Het was oorlog met de politie hier in Punk Rock City

Vroeger werden we achtervolgd op de fietsen

«Blljus!

h, jag drar!»

Want ik heb geen zin in een proces

Maar twee keer hebben ze me te pakken

Dus wat, ik kreeg een boete, een boete die me niet kon stoppen

Ik en Linus hebben net gelachen in de rechtbank

Na het donker gaan we natuurlijk terug

Jaren gingen voorbij, ze renden weg

Nieuwe vrienden gekregen en onderweg wat verloren

De tijd vliegt en het is geen manier om het vol te houden

Het is dat bitterzoete gevoel van volwassen worden

Dag na dag blijft mijn hart gewoon kloppen

Dat bitterzoete gevoel dat het kruipt

Ik word gestrest van het leven zelf

Niet meer, niet minder dit is wat ik krijg

En met bitterzoete herinnering

We liepen rond totdat het logisch was

En ook al lijkt het nog zo ver weg

De kinderen hier klinken nog steeds hetzelfde