Polish Daughter - Christian Kjellvander

She was a sinner like all other guardians

For of her daughter she was proud

Went to the market on the third Sunday again

And there she vanished in the crowd

Oh it wasn’t long ago you suckled to her breast

And how your eyes exploded as you took your first

Breath

Now the lading days return and the want beckons the yearn

To rise above the nest and to lay your head to rest

Forlorn but for the best

Immigrants come and emigrants go

Tell me why is it like that?

Emigrant at heart and an immigrant in mind

Ones' emaciation an others' fat

Oh it wasn’t long ago you suckled to her breast

And how your eyes exploded as you took your first

Breath

Now the lading days return and the want beckons the yearn

To rise above the nest and to lay your head to rest

Forlorn but for the best

Crying emigrant at heart and an immigrant in mind

Touching all the trees to see if there was one with bark like mine

In denial we worried that this was never meant

And on trial in the wake of all the prayers we never sent

And it wasn’t long ago you suckled to its breast

And now your eyes implode as you take your last breathe

Now that lading days return the want gives into yearn

Returning to your nest you lay your head to rest

Forworn but for the best

Ze was een zondares, net als alle andere voogden

Want op haar dochter was ze trots

Op de derde zondag weer naar de markt geweest

En daar verdween ze in de menigte

Oh het was niet lang geleden dat je aan haar borst zoog

En hoe je ogen explodeerden toen je je eerste nam

Adem

Nu keren de vrachtdagen terug en de behoefte wenkt het verlangen

Om boven het nest uit te stijgen en je hoofd te laten rusten

Verloren maar voor het beste

Immigranten komen en emigranten gaan

Vertel me waarom is het zo?

Emigrant in hart en nieren en een immigrant in gedachten

De vermagering van iemand anders vet

Oh het was niet lang geleden dat je aan haar borst zoog

En hoe je ogen explodeerden toen je je eerste nam

Adem

Nu keren de vrachtdagen terug en de behoefte wenkt het verlangen

Om boven het nest uit te stijgen en je hoofd te laten rusten

Verloren maar voor het beste

Huilende emigrant in hart en nieren en een immigrant in gedachten

Alle bomen aanraken om te zien of er een was met schors zoals de mijne

In ontkenning maakten we ons zorgen dat dit nooit de bedoeling was

En op de proef in het kielzog van alle gebeden die we nooit hebben verzonden

En het is nog niet zo lang geleden dat je aan zijn borst zoog

En nu imploderen je ogen terwijl je je laatste adem uitblaast

Nu dat vrachtdagen terugkeren, geeft de behoefte aan verlangen

Als je terugkeert naar je nest, leg je je hoofd om te rusten

Verworpen maar voor het beste