Will The Roses Bloom In Heaven_ - The Carter Family

In a cold and cheerless garret

In a room so dim, so lone

In a frosty wintry silence

There was heard a little moan

And a little child is asking

At the break of the day

Will the roses bloom in heaven

Tell me, mama, tell me, pray

Will the roses bloom in heaven

Are there any gardens there

Any violets and clover

Way up with the angels fair

Will the branches fill with blossoms

And in winter fill with snow

Will the roses bloom in heaven

Tell me, mama, there I go

Now the room grows light and lighter

Everything has caught a glow

Heaven seems to stretch about her

While dream faces come and go

Then she whispered, birds are singing

Psalms of melody

And I see the roses blooming

While the angels beckon me

Then mother whispered

In the land so bright and fair

Where the roses will be blooming

There will be no parting there

Goodbye, my little darling

For death is lingering near

And on the little pale face

There was not one trace of fear

In een koude en ongezellige zolder

In een kamer zo donker, zo eenzaam

In een ijzige winterse stilte

Er werd een beetje gekreun gehoord

En een klein kind vraagt

Bij het aanbreken van de dag

Zullen de rozen bloeien in de hemel?

Vertel me, mama, vertel me, bid

Zullen de rozen bloeien in de hemel?

Zijn daar tuinen?

Eventuele viooltjes en klaver

Weg omhoog met de engelenbeurs

Zullen de takken zich vullen met bloesems?

En in de winter vullen met sneeuw

Zullen de rozen bloeien in de hemel?

Vertel me, mama, daar ga ik

Nu wordt de kamer licht en lichter

Alles heeft een glans gekregen

De hemel lijkt zich om haar uit te strekken

Terwijl droomgezichten komen en gaan

Toen fluisterde ze, vogels zingen

Psalmen van melodie

En ik zie de rozen bloeien

Terwijl de engelen me wenken

Toen fluisterde moeder

In het land zo helder en eerlijk

Waar de rozen zullen bloeien

Er zal daar geen afscheid zijn

Tot ziens, mijn kleine schat

Want de dood is nabij

En op het kleine bleke gezicht

Er was geen spoor van angst