Our Holes Are Dug - The Blow

You know me

I know I can see through dirt

And I can see the hole you’ve dug

And where you’re lodged

The king ran into the tunnel

And nobody knew what to do

They say he’s always lived there

And up above a mountain grew

And the mountain had a flowers

And children on it’s arm

The mountain had rainstorms

And alluminum electric charge

Our holes are dug when we’re so young

And there we can remain

And i know how the open air can look like certain pain

The king lived on in his tunnel

Outside a train was passing by

It made a light at the end of the tunnel

The light bore deep into his eye

The train it burned there waiting

To take him out and for a ride

To the places that he’d never been to

The world that grows out in the light

And the train it rain on coal and steam

And solid iron wheels

The train it moved with a red hot engine

Fires of how it feels

There’s a train coming

And the train it wants to be with you

The train it wants to be with you

Pull on out of yourself

And tell the train you want it to

Tell the train you want it to stay

Could let it pass you by

But you know you’d regret it the rest of your life

Could let it pass you by

But you know you’d regret it the rest of your life

You know you’d regret it the rest of your life

If you’re really not coming out

Could you find the courage to just give a shout

And admit that you are in there to the train

I shall know it hasn’t all been in vain

And maybe she’ll come back again

Cause the mountain has flowers

And children on it’s arms

The mountain has rainstorms

And an alluminum electric charge

Je kent me

Ik weet dat ik door vuil kan kijken

En ik kan het gat zien dat je hebt gegraven

En waar je bent ondergebracht

De koning rende de tunnel in

En niemand wist wat te doen

Ze zeggen dat hij daar altijd heeft gewoond

En daarboven groeide een berg

En de berg had bloemen

En kinderen op zijn arm

De berg had regenbuien

En aluminium elektrische lading

Onze gaten worden gegraven als we nog zo jong zijn

En daar kunnen we blijven

En ik weet hoe de open lucht eruit kan zien als bepaalde pijn

De koning leefde voort in zijn tunnel

Buiten kwam er een trein voorbij

Het maakte een licht aan het einde van de tunnel

Het licht drong diep in zijn oog

De trein die hij daar verbrandde, wachtte

Om hem mee uit te nemen en een ritje te maken

Naar de plaatsen waar hij nog nooit was geweest

De wereld die groeit in het licht

En de trein het regent op kolen en stoom

En massieve ijzeren wielen

De trein die het bewoog met een gloeiend hete motor

Branden van hoe het voelt

Er komt een trein aan

En de trein die hij bij je wil hebben

De trein die hij bij jou wil hebben

Trek uit jezelf

En zeg tegen de trein dat je hem wilt hebben

Vertel de trein dat je wilt dat hij blijft

Kan het aan je voorbij laten gaan

Maar je weet dat je er de rest van je leven spijt van zou hebben

Kan het aan je voorbij laten gaan

Maar je weet dat je er de rest van je leven spijt van zou hebben

Je weet dat je er de rest van je leven spijt van zou hebben

Als je echt niet uit de kast komt

Zou je de moed kunnen vinden om gewoon een schreeuw te geven?

En geef toe dat je in de trein zit

Ik zal weten dat het niet allemaal voor niets is geweest

En misschien komt ze nog een keer terug

Want de berg heeft bloemen

En kinderen op zijn armen

De berg heeft regenbuien

En een aluminium elektrische lading