Костыли - Телевизор

В эту ночь, когда на небе не видно ни одной звезды,

Я завидую тем, кто решил и ушел молодым.

И душа была цела, и болела, и рвалась к небесам.

Казались чистыми мысли и смелыми глаза.

Кто же знал, что не бывает земляничных полян навсегда?

Там теперь гуляет молодая золотая орда.

Там теперь супермаркеты, в продаже всё для игры.

Мамы-полуфабрикаты, дети-гамбургеры.

Ты меня не пили, ты меня не смеши,

Это всё костыли для хромой души.

Не такой ценой, не с такой высоты,

Это всё перегной, куда ушли цветы?

Неужели ты не видишь, рвутся связки и трещат хребты.

Им не нужен позвоночник, им нужны большие жопы и рты.

Им бы локти в мозолях и кишки хватает прямой,

А в итоге — расфасованное супердерьмо.

Ты меня не пили, ты меня не смеши,

Это всё костыли для хромой души.

Не такой ценой, не с такой высоты,

Это всё перегной, будут ли цветы?

В эту ночь, когда на небе не видно ни одной звезды,

Я завидую тем, кто решил и ушел молодым.

И душа была цела, и болела, и рвалась к небесам.

Были честными звуки и чистыми глаза.

Ты меня не смеши, ты меня не пили,

Для хромой души это лишь костыли.

Это ваше кино, и не надо на ты.

Это всё перегной, будут и цветы.

Op deze nacht, wanneer er geen enkele ster aan de hemel te zien is,

Ik benijd degenen die besloten en jong vertrokken.

En de ziel was heel, en het deed pijn, en snelde naar de hemel.

Ze leken pure gedachten en stoutmoedige ogen.

Wie wist dat er voor altijd geen aardbeienvelden zijn?

Daar loopt nu een jonge gouden horde.

Er zijn nu supermarkten, alles voor het spel is te koop.

Moeders zijn kant-en-klaarmaaltijden, baby's zijn hamburgers.

Je hebt me niet gedronken, laat me niet lachen,

Dit zijn allemaal krukken voor een lamme ziel.

Niet voor zo'n prijs, niet van zo'n hoogte,

Het is allemaal humus, waar zijn de bloemen gebleven?

Kun je niet zien, de banden zijn gescheurd en de ribbels barsten.

Ze hebben geen ruggengraat nodig, ze hebben grote ezels en monden nodig.

Ze zouden eeltige ellebogen en rechte ingewanden hebben,

En uiteindelijk - verpakte supershit.

Je hebt me niet gedronken, laat me niet lachen,

Dit zijn allemaal krukken voor een lamme ziel.

Niet voor zo'n prijs, niet van zo'n hoogte,

Het is allemaal humus, komen er bloemen?

Op deze nacht, wanneer er geen enkele ster aan de hemel te zien is,

Ik benijd degenen die besloten en jong vertrokken.

En de ziel was heel, en het deed pijn, en snelde naar de hemel.

Er waren eerlijke geluiden en schone ogen.

Laat me niet lachen, je hebt me niet gedronken

Voor een lamme ziel zijn dit slechts krukken.

Dit is jouw film en je hebt hem niet nodig.

Het is allemaal humus, er zullen bloemen zijn.