Мандариновый снег - Телевизор

Солнце садится

На горные снега, как Жар-птица.

В белых облаках ветер гонит,

С оранжевых вершин новогодних,

Спелый мандарин.

Летят мои санки,

Как ковёр-самолёт к небесам, где

Надежда живёт.

Тают блики

В зеркалах ледников, как улыбки

Ушедших веков.

Никогда

Мандариновый снег не растает

В городах,

Которые нас покидают.

Уйдут города

И сотрутся следы, превратится вода

В хрустальные льды.

Только эти картины не угаснут во мне —

Аромат мандаринов и оранжевый снег.

Никогда

Мандариновый снег не растает

В городах,

Которые нас покидают.

De zon gaat onder

Op de berg sneeuwt het, zoals de Vuurvogel.

In witte wolken drijft de wind,

Van de oranje toppen van het nieuwe jaar,

Rijpe mandarijn.

Mijn sleeën vliegen

Als een vliegend tapijt naar de hemel, waar

Hoop leeft.

De glans is aan het smelten

In de spiegels van gletsjers, zoals een glimlach

Vervlogen eeuwen.

Nooit

Mandarijnsneeuw smelt niet

In steden,

die ons verlaten.

Steden zullen vertrekken

En de sporen zullen worden gewist, het water zal draaien

In kristalijs.

Alleen deze foto's zullen bij mij niet vervagen -

Aroma van mandarijnen en sinaasappelsneeuw.

Nooit

Mandarijnsneeuw smelt niet

In steden,

die ons verlaten.