Человек из ваты - Телевизор

Человечек из ваты.

Полночная муть.

Он стоит у дороги, ему не уснуть.

Он приходит сюда, чтобы снова взглянуть

На старых стальных зверей.

Человечек из ваты стоит в стороне,

Глотает пыль придорожных камней.

Задыхаясь от гонки рычащих теней,

Смеется в глазах фонарей.

Человечек из ваты.

Скрежет колес.

Обрызган грязью и мокр насквозь.

Да, он скоро размякнет, но ему не до слез —

Сегодня смеется он!

Человечек из ваты забылся на миг,

Променяв свой руль на безликий лик.

Он смеется над нашим временем пик,

Над коллекцией ржавых корон.

Человечек из ваты не так давно

С железной толпою был заодно,

Он жил за высокой стальной стеной

И дрался за каждый приз.

Человечек из ваты сегодня один,

Он сошел с дистанции не победив.

Но он счастлив, что сегодня он отстал.

Позади

Он не помнит, где верх, а где низ.

Katoenen man.

Middernacht nevel.

Hij staat langs de weg, hij kan niet slapen.

Hij komt hier nog eens kijken

Op oude stalen beesten.

De man van watten staat opzij,

Slikt het stof van stenen langs de weg.

Verstikkend door de race van grommende schaduwen,

Lachen in de ogen van de lantaarns.

Katoenen man.

Wiel rammelaar.

Met modder bespat en doornat.

Ja, hij zal snel zachter worden, maar hij is niet tot tranen toe -

Vandaag lacht hij!

De man van watten vergat even,

Nadat hij zijn stuur had verwisseld voor een gezichtsloos gezicht.

Hij lacht op onze piektijd

Hierboven een verzameling roestige kronen.

Cotton Man nog niet zo lang geleden

Ik was één met de ijzeren menigte,

Hij woonde achter een hoge stalen muur

En vocht voor elke prijs.

De katoenman is alleen vandaag,

Hij verliet de race zonder te winnen.

Maar hij is blij dat hij vandaag achterop is geraakt.

Achter

Hij herinnert zich niet waar de bovenkant is en waar de onderkant.