Rosvo-Roope - Tapio Rautavaara

Jos täytätte mun lasini

Niin tahdon kertoa

Surullisen tarinan

Joll' ei oo vertoa

Se on laulu merirosvosta

Roope nimeltään

Hän sydämiä särki

Missä joutui kiertämään

Hän kaunis oli kasvoiltaan ja nuori iältään

Ja opetuksen saanut oli

Omalta isältään

Vaan tyttö jota lempi

Hän oli petturi

Ja siksi tuli Roopesta

Nyt julma ryöväri

Viel' Itämeren rannikot ne Roopen muistavat

Ja naiset Pietarinkin vielä päätään puistavat

Ja Suomenlahden kaupungit

Tuns' Roope ryövärin

Ja suuri oli pelko

Vielä Kokkolassakin

Ei neito Viron rannikon

Unhoita milloinkaan

Kun Rosvo-Roopen kanssa hän joutuin kapakkaan

He söivät mitä saivat

Ja joivat tuutingin

Ja tyttö poltti sydämens'

Mut Roope sikarin

Ei tiennyt impi Oolannin

Kuink' oli laitansa

Kun Rosvo-Roope pestäväks vei

Hälle paitansa

Yks nappi oli irti, hän ompeli sen kiin

Ja samalla hän ompeli myös sydämensä siin

Sai Roope viimein palkkansa

Hän on nyt Suomessa

Ja jossain jokivarressa lie lossivahtina

Hän lesken eessä nöyrtyi

Ja joutui naimisiin

Ja sillä lailla Rosvo-roope hiljaa hirtettiin

Als je mijn glas vult

Dat is wat ik wil zeggen

Een droevig verhaal

Als niet

Het is een liedje over een piraat

Roope belde

Hij brak zijn hart

Waar ik me moest verplaatsen

Ze was mooi van gezicht en jong van leeftijd

En hij had geleerd

Van zijn eigen vader

Maar het meisje van wie je houdt

Hij was een verrader

En daarom kwam het uit Roope

Nu een wrede rover

De kusten van de Oostzee herinneren zich Roopen . nog

En de vrouwen schudden nog steeds hun hoofd in St. Petersburg

En de steden van de Finse Golf

Tuns' roop overval

En groot was de angst

Zelfs in Kokkola

Geen meisje aan de Estse kust

Vergeet nooit

Toen hij met Rosvo-Roope een taverne binnenging?

Ze aten wat ze kregen

En dronk een plukje

En het meisje verbrandde haar hart'

Mut Roope sigaar

Ik kende de impi Oolann niet

Zoals het was

Toen Rosvo-Roope de was deed

Draag zijn shirt

Er kwam één knoop los, hij naaide hem vast

En tegelijkertijd naaide hij zijn hart erin

Roope is eindelijk betaald

Hij is nu in Finland

En ergens langs de rivier liggen als veerbootwacht

Hij vernederde zich voor de weduwe

En getrouwd

En zo werd Rosvo-Roope stilletjes opgehangen