Как ты мог - Таня Терёшина

Припев:

Как ты мог, как ты мог поступить со мной так,

Так вот взять, взять и зачеркнуть всю мою жизнь.

Как слепа, как глупа, как нелепа, наивна была я,

Никогда, никогда не смогу я простить,

Не смогу оправдать, не смогу я понять, как ты мог.

Земля уходит из-под ног.

Я захлебываюсь, я задыхаюсь,

Меня с головой накрывает поток.

Слез, слов, словно я сломлена,

Словно частица души ампутирована.

Боль столь сильная, что я не могу совладать с собой.

Припев:

Как ты мог, как ты мог поступить со мной так,

Так вот взять, взять и зачеркнуть всю мою жизнь.

Как слепа, как глупа, как нелепа, наивна была я,

Никогда, никогда не смогу я простить,

Не смогу оправдать, не смогу я понять, как ты мог.

Годы секунд мы были вместе,

Километры шагов прошли мы вместе.

Все, что мы пережили вместе,

Не верится, что все это теперь исчезнет.

Надо бы мне сжечь эти фото,

Удалить из памяти эти эпизоды,

Но от тебя они одни остались лишь мне.

Я в твоей жизни оказалась лишней…

Припев:

Как ты мог, как ты мог поступить со мной так,

Так вот взять, взять и зачеркнуть всю мою жизнь.

Как слепа, как глупа, как нелепа, наивна была я,

Никогда, никогда не смогу я простить,

Не смогу оправдать, не смогу я понять, как ты мог.

Газ в пол от этой боли внутри,

Лишь несчастный случай может меня спасти.

Визг тормозов на краю пропасти,

Нет, ты не стоишь того, чтобы тебе мстить.

Я родилась заново,

Теперь я буду самой красивой на зло тебе.

Я буду самой счастливой на зло тебе,

Ты никогда не сможешь простить себе,

Припев:

Что ты смог, что ты смог поступить со мной так,

Так вот взять, взять и зачеркнуть всю мою жизнь.

Как слепа, как глупа, как нелепа, наивна была я,

Никогда, никогда не смогу я простить,

Не смогу оправдать, не смогу я понять, как ты мог.

Refrein:

Hoe kon je, hoe kon je me dit aandoen?

Dus neem, neem en doorstreep mijn hele leven.

Hoe blind, hoe dom, hoe absurd, hoe naïef ik was,

Nooit, nooit kan ik vergeven

Ik kan het niet rechtvaardigen, ik kan niet begrijpen hoe je dat zou kunnen.

De grond glijdt onder je voeten weg.

ik stik, ik stik

Een stroom bedekt me met mijn hoofd.

Tranen, woorden, alsof ik gebroken ben

Het is alsof een stukje van de ziel is geamputeerd.

De pijn is zo sterk dat ik mezelf niet onder controle kan houden.

Refrein:

Hoe kon je, hoe kon je me dit aandoen?

Dus neem, neem en doorstreep mijn hele leven.

Hoe blind, hoe dom, hoe absurd, hoe naïef ik was,

Nooit, nooit kan ik vergeven

Ik kan het niet rechtvaardigen, ik kan niet begrijpen hoe je dat zou kunnen.

Jaren van seconden waren we samen,

We liepen samen kilometers stappen.

Alles wat we samen hebben meegemaakt

Ik kan niet geloven dat dit nu allemaal zal verdwijnen.

Ik zou deze foto's moeten branden

Verwijder deze afleveringen uit het geheugen,

Maar van jou zijn zij de enige die voor mij over zijn.

Ik bleek overbodig in je leven...

Refrein:

Hoe kon je, hoe kon je me dit aandoen?

Dus neem, neem en doorstreep mijn hele leven.

Hoe blind, hoe dom, hoe absurd, hoe naïef ik was,

Nooit, nooit kan ik vergeven

Ik kan het niet rechtvaardigen, ik kan niet begrijpen hoe je dat zou kunnen.

Gas naar de vloer van deze pijn van binnen,

Alleen een ongeluk kan me redden.

Het gekrijs van remmen op de rand van de afgrond,

Nee, je bent het niet waard om wraak te nemen.

Ik ben opnieuw geboren

Nu zal ik de mooiste zijn om je te pesten.

Ik zal de gelukkigste zijn voor het kwaad voor jou,

Je kunt jezelf nooit vergeven

Refrein:

Wat zou je kunnen doen, wat zou je me zo kunnen aandoen,

Dus neem, neem en doorstreep mijn hele leven.

Hoe blind, hoe dom, hoe absurd, hoe naïef ik was,

Nooit, nooit kan ik vergeven

Ik kan het niet rechtvaardigen, ik kan niet begrijpen hoe je dat zou kunnen.