Le drapeau - Tagada Jones

Qu’ils soient verts, jaunes ou bleus, tout ça nous importe peu

Qu’ils soient laids qu’ils soient beaux, faits d'étoiles ou de logos

Rares sont ceux qui ne sont pas salis, souillés par le sang d’anciennes

tragédies

A la mémoire de nos frères victimes d’un fléau, on chie sur la couleur de vos

drapeaux !

Trop de traditions, de convictions, de patriotes ou de répressions

Trop de dictats et de religions

On ne veut plus de clans, de bons, de méchants

On ne veut plus de noirs, on ne veut plus de blancs

Plus de militaires ni de frontières

Quelque soit le teint de nos pauvres peaux

On crache à la face de vos idéaux

On ne craint ni les menaces ni le chaos

Nous sommes le futur et vous que des mots

A la mémoire de nos frères victimes d’un fléau, on chie sur la couleur de vos

drapeaux !

Femmes et enfants arrachent des cris

Décapités, violés par les ennemis de la vie?

Au nom de quoi, au nom de qui?

Pouvons-nous laisser faire de telles infamies?

Quelque soit le teint de nos pauvres peaux

On crache à la face de vos idéaux

On ne craint ni les menaces ni le chaos

Nous sommes le futur et vous que des mots

A la mémoire de nos frères victimes d’un fléau, on chie sur la couleur de vos

drapeaux !

Of ze nu groen, geel of blauw zijn, het maakt ons niet uit

Of het nu lelijk of mooi is, gemaakt van sterren of logo's

Weinigen zijn onbezoedeld, bevlekt met het bloed van de oudheid

tragedies

Ter nagedachtenis aan onze broers, slachtoffers van een plaag, schijten we op de kleur van jouw

vlaggen!

Te veel tradities, overtuigingen, patriotten of repressie

Te veel dictaten en religies

We willen geen clans meer, good guys, bad guys

We willen geen zwarten meer, we willen geen blanken meer

Geen soldaten of grenzen meer

Wat de teint van onze arme huid ook is

We spugen in het gezicht van uw idealen

We zijn niet bang voor bedreigingen of chaos

Wij zijn de toekomst en jullie zijn slechts woorden

Ter nagedachtenis aan onze broers, slachtoffers van een plaag, schijten we op de kleur van jouw

vlaggen!

Vrouwen en kinderen schreeuwen het uit

Onthoofd, verkracht door de vijanden van het leven?

Op wiens naam, op wiens naam?

Kunnen we toestaan ​​dat dergelijke schandelijkheden gebeuren?

Wat de teint van onze arme huid ook is

We spugen in het gezicht van uw idealen

We zijn niet bang voor bedreigingen of chaos

Wij zijn de toekomst en jullie zijn slechts woorden

Ter nagedachtenis aan onze broers, slachtoffers van een plaag, schijten we op de kleur van jouw

vlaggen!