Magnati - Sycamour

Good evening, Mr. Mattel

We’ve found this tripe in your house

Where’s that place you?

What’s that make you?

If you’ve got «nothing to hide»

We’ve still got something to find

You can change your mind

But you’re on borrowed time

Lives are on the line

The blood’s on you and me

Lives are on the line

So I need you to speak up

This is an offer and not an option

Count backward from ten

I might as well O.D.

Akin to a friend.

A name I’d confess that would make me a mess: Persephone.

Queen of my fire, the underworld’s eye & apple of mine.

Oh, you thought you saw my soul.

Paid for, traded, and sold.

I may not be so bold after all.

Hang my head above my bedroom window

Lights from the street beckon

Me to love all I despise, why?

My mistress, my heart beats for you.

I’m distressed, all I need was you.

Give it up

So what does that make me?

A rat?

A fiend?

A «You-never-knew-the-regret-I-would-be?»

A 1−2-3, switched up loyalty

But in a sea of bleeding, I’ve got buoyancy

Time’s up: You’ve wasted enough of mine.

Now, I’ll go back over this: One last time.

Martyrs won’t keep them alive

We don’t take kindly to espionage or treason.

Give it up boy.

Save yourself from the:

Retribution that descends on the fallen.

There’s no sense in finding out

What you can do nothing about.

Heresy and infestation of these thoughts can break the chains of

Status quo that maintains curtains;

wool over the eyes of burdened,

Broken people with no future short of cremation and sutures,

Cold steel tables ending fables, lies that keep the hope alive.

Goedenavond, meneer Mattel

We hebben deze pens in je huis gevonden

Waar is die plek waar jij bent?

Wat maakt jou dat?

Als je «niets te verbergen» hebt

We hebben nog iets te vinden

Je kunt van gedachten veranderen

Maar je hebt geleende tijd

Er staan ​​levens op het spel

Het bloed zit op jou en mij

Er staan ​​levens op het spel

Dus ik wil dat je het zegt

Dit is een aanbieding en geen optie

Tel terug vanaf tien

Ik kan net zo goed O.D.

Vergelijkbaar met een vriend.

Een naam die ik zou bekennen waar ik een puinhoop van zou worden: Persephone.

Koningin van mijn vuur, het oog van de onderwereld en mijn appel.

Oh, je dacht dat je mijn ziel zag.

Betaald, verhandeld en verkocht.

Ik ben misschien toch niet zo brutaal.

Hang mijn hoofd boven mijn slaapkamerraam

Lichten van de straat lonken

Ik hou van alles wat ik veracht, waarom?

Mijn meesteres, mijn hart klopt voor jou.

Ik ben van streek, ik had alleen jou nodig.

Geef het op

Dus wat maakt mij dat?

Een rat?

Een duivel?

Een «Je-wist-nooit-dat-ik-spijt-zal-zijn?»

A 1−2-3, overgeschakeld loyaliteit

Maar in een zee van bloeden, heb ik drijfvermogen

De tijd is om: je hebt genoeg van mij verspild.

Nu kom ik hierop terug: nog een laatste keer.

Martelaren zullen ze niet in leven houden

We zijn niet vriendelijk tegen spionage of verraad.

Geef het op jongen.

Bespaar jezelf van de:

Vergelding die neerkomt op de gevallenen.

Het heeft geen zin om erachter te komen

Waar u niets aan kunt doen.

Ketterij en aantasting van deze gedachten kunnen de ketenen van

Status-quo die gordijnen in stand houdt;

wol over de ogen van de last,

Gebroken mensen zonder toekomst behalve crematie en hechtingen,

Koude stalen tafels die een einde maken aan fabels, leugens die de hoop levend houden.