Get With The Times, New Roman! - Sycamour

White walls

I cannot sleep another

I cannot sleep another night like this

This mist

Creeps under my door

I couldn’t tell you if I’m awake

Or am I sleeping?

My eyes distort everything they capture in their frames

Why can’t they go away?

Were they even there?

I will watch you flat-line

And watch your mind

It will sink behind these white, white, walls

White walls

We’ll lose track of time

Deteriorated sight

But I see what becomes of these

This isn’t real, this isn’t real

I cannot feel, I cannot feel

This place takes control of us

Leaves only empty husks

Of the man that once was

Sentient and alive

My eyes distort everything they capture in their frames

Why can’t they go away?

Were they even there?

I will crawl on broken hands

Before I watch you die

Watch you die

I will watch you flat-line

And watch your mind

It will sink behind these white, white, walls

White walls

These ends can’t justify our means

What becomes of these?

What becomes of us?

If you really believe you’re fine

You must need medication

Such hysteria, there’s no doubt

You’re all out of your fucking minds

I believe it’s pretty clear

Our sedatives are wearing off

No one outside these gates will hear your cries

I’m fine, I’m fine, I’m fine, I’m fine

I’m fine, I’m fine, I’m fine, I’m fine

I’m fine, I’m fine, I’m fine, I’m fine

I’m fine, I’m fine, I’m fine, I’m fine

I’m fucking fine

witte muren

Ik kan niet een ander slapen

Ik kan zo niet nog een nacht slapen

deze mist

Kruipt onder mijn deur door

Ik kan je niet vertellen of ik wakker ben

Of slaap ik?

Mijn ogen vervormen alles wat ze vastleggen in hun kaders

Waarom kunnen ze niet weggaan?

Waren ze er ook?

Ik zal je plat in de gaten houden

En let op je gedachten

Het zakt weg achter deze witte, witte muren

witte muren

We verliezen de tijd uit het oog

verslechterd zicht

Maar ik zie wat er van wordt

Dit is niet echt, dit is niet echt

Ik kan niet voelen, ik kan niet voelen

Deze plaats neemt de leiding over ons

Laat alleen lege schillen achter

Van de man die ooit was

Gevoelig en levend

Mijn ogen vervormen alles wat ze vastleggen in hun kaders

Waarom kunnen ze niet weggaan?

Waren ze er ook?

Ik kruip op gebroken handen

Voordat ik je zie sterven

Kijk hoe je sterft

Ik zal je plat in de gaten houden

En let op je gedachten

Het zakt weg achter deze witte, witte muren

witte muren

Deze doelen kunnen onze middelen niet rechtvaardigen

Wat wordt hiervan?

Wat wordt er van ons?

Als je echt gelooft dat het goed met je gaat

Je moet medicijnen nodig hebben

Wat een hysterie, er is geen twijfel mogelijk

Je bent helemaal niet goed bij je hoofd

Ik geloof dat het vrij duidelijk is

Onze kalmeringsmiddelen zijn uitgewerkt

Niemand buiten deze poorten zal je geschreeuw horen

Ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde

Ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde

Ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde

Ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde, ik ben in orde

met mij gaat het goed