Иволга - Svyat

Белый снег станет ало-бордовым

И тлеющий свет вновь рассеется

Руки шеренг закрывались замком

И площади слепли в сомнениях

Одинокая тень молча смотрит вдаль

Под ногами людей гранит и асфальт

Жилые проспекты превращались в кордоны

В моменты, в моменты, в моменты

В карманах подполковника бюджеты городов

Нео-вертухаи охраняют свой феод

И когда свободы останется глоток

Стук в дверь и, звонок, в подъезде омон

Иволга порхает в свой последний полет

Мрачные стены, туннель коридоров

В темном кабинете портреты вождя

Мент пахнет дешевым одеколоном

Тикают часы, но стрелки стоят

В карманах подполковника бюджеты городов

Нео-вертухаи охраняют свой феод

И когда свободы останется глоток

Стук в дверь и, звонок, в подъезде омон

Иволга порхает в свой последний полет

Турникеты, решётки, шлагбаумы

Никого, лишь менты и охранники

Автозаки забиты живьем

Иволга порхает в свой последний полет

И мне плевать уже, сколько осталось

Лучше я сдохну, чем встречу так старость,

Но мы так высоко, у меня аритмия

Чтобы стать, как они, сделал лоботомию

Понравился текст песни?

Напиши в комментарии!

Новые песни и их тексты

Witte sneeuw zal scharlaken bordeauxrood worden

En het smeulende licht zal weer verstrooien

De handen van de rangen waren gesloten met een slot

En de vierkanten waren blind in twijfel

Eenzame schaduw kijkt stil in de verte

Onder de voeten van mensen graniet en asfalt

Woonstraten veranderd in afzettingen

In de momenten, in de momenten, in de momenten

Stadsbegrotingen in de zakken van luitenant-kolonel

Neo-bewakers bewaken hun leengoed

En als vrijheid een slokje blijft

Een klop op de deur en een bel bij de ingang van de oproerpolitie

Wielewaal fladdert in zijn laatste vlucht

Sombere muren, tunnelgangen

In een donker kantoor, portretten van de leider

Ment ruikt naar goedkope eau de cologne

De klok tikt, maar de wijzers staan

Stadsbegrotingen in de zakken van luitenant-kolonel

Neo-bewakers bewaken hun leengoed

En als vrijheid een slokje blijft

Een klop op de deur en een bel bij de ingang van de oproerpolitie

Wielewaal fladdert in zijn laatste vlucht

Tourniquets, roosters, barrières

Niemand, alleen politie en bewakers

De wagons zitten vol met mensen

Wielewaal fladdert in zijn laatste vlucht

En het kan me niet schelen hoeveel er nog over is

Ik sterf liever dan zo oud te worden,

Maar we zijn zo high, ik heb een aritmie

Om zoals zij te worden, maakte hij een lobotomie

Vond je de teksten leuk?

Schrijf in de reacties!

Nieuwe nummers en hun teksten