На куски - Svyat, Андрей Леницкий

Конечно, бред, не слушай, раз это не нужно и

Навечно мне тут душно, хоть это бездушный мир

Молчал, закрывшись от всех, едет крыша, подсел

Печально лишних отсев, всех тех, кто жить не хотел

Потеряли этот сон, всё явно было недолго

Для тебя я будто сок — любимый и добрый

Разбивать посуду даже в лом, ни капли в утиль

Не побывать повсюду держа глобус, как ни крути

По разным орбитам, лишь только пазлы гранита

Наш дом маразм, не обида, что гораздо обидней

Под ногами весь мир в одной капле с ресниц,

Но мой камень — лесть лиц, помогала лесть вниз

Один в мире снов, горько злиться без слов

И я в принципе смог, только слился в песок

И если между нами посредник — в плен не вернулся я

Надежда умирает последней — Ленин и Крупская

Вырву боль всю свою наружу

Чувство, что никому не нужен

Просто я снова обезоружен

Просто я не стану твоим мужем

На куски разрывает печаль меня

От тоски выключает любовь твоя

Ну, скажи, почему мне к тебе нельзя?

Ну, скажи, почему больше не моя?

Ну да, родная, здравствуй, кому-то поровну надо

У нас больная страсть, так я буду донором правды

Только не прячься, не прячь печальку в глазах

Столько в счастье несчастья — Эй!

Молчать я сказал

Паршиво это, вижу боль и вижу мрак, вино

Пошли вы, мне бы выжить, но я выжат как лимон

В падлу подойти, снова ты леди на вечер

Нам не по пути, словно ты едешь по встречке

Пьяный пульс на венах, я уйду со скоростью аванса

Не рвусь наверх, не сорву голос и овации

К чёрту небеса — ответы на кафеле

В жизни чёрная полоса на моей фотографии

Вырву боль всю свою наружу

Чувство, что никому не нужен

Просто я снова обезоружен

Просто я не стану твоим мужем

На куски разрывает печаль меня

От тоски выключает любовь твоя

Ну, скажи, почему мне к тебе нельзя?

Ну, скажи, почему больше не моя?

Natuurlijk, onzin, niet luisteren, want het is niet nodig en

Voor altijd ben ik benauwd hier, ook al is het een zielloze wereld

Hij was stil, sloot zich voor iedereen af, het dak gaat, ging zitten

Trieste extra vertoningen, al diegenen die niet wilden leven

Verloor deze droom, alles was duidelijk niet voor lang

Voor jou ben ik als sap - geliefd en aardig

Breek gerechten zelfs in schroot, geen druppel in het schroot

Ga niet overal heen met een wereldbol, wat je ook mag zeggen

In verschillende banen, alleen puzzels van graniet

Ons huis is waanzin, geen belediging, dat is veel beledigender

Onder de voeten de hele wereld in één druppel van de wimpers,

Maar mijn steen is vleierij van gezichten, vleierij hielp naar beneden

Alleen in de wereld van dromen, bitter boos zonder woorden

En in principe kon ik, alleen opgegaan in het zand

En als er een bemiddelaar tussen ons is, ben ik niet teruggekeerd naar gevangenschap

Hoop sterft als laatste - Lenin en Kroepskaja

Ik zal al mijn pijn wegnemen

Het gevoel dat niemand nodig heeft

Ik ben net weer ontwapend

Ik zal gewoon niet je man zijn

Verdriet scheurt me aan stukken

Van verlangen wordt je liefde uitgeschakeld

Nou, vertel me, waarom kan ik niet naar je toe komen?

Nou, vertel me waarom niet de mijne meer?

Nou ja, schat, hallo, iemand heeft evenzeer nodig

We hebben een zieke passie, dus ik zal een donor van de waarheid zijn

Verberg je gewoon niet, verberg geen verdriet in je ogen

Zoveel ongeluk in geluk - Hé!

Hou je mond zei ik

Het is waardeloos, ik zie pijn en ik zie duisternis, wijn

Fuck you, ik zou het overleven, maar ik word uitgeperst als een citroen

Kom naar de klootzak, je bent weer een dame voor de avond

We zijn niet onderweg, alsof u de andere kant op rijdt

Dronken pols in de aderen, ik vertrek met de snelheid van vooruitgang

Ik haast me niet naar de top, ik zal mijn stem en applaus niet breken

Naar de hel met de hemel - antwoorden op tegels

In het leven, een zwarte streep op mijn foto

Ik zal al mijn pijn wegnemen

Het gevoel dat niemand nodig heeft

Ik ben net weer ontwapend

Ik zal gewoon niet je man zijn

Verdriet scheurt me aan stukken

Van verlangen wordt je liefde uitgeschakeld

Nou, vertel me, waarom kan ik niet naar je toe komen?

Nou, vertel me waarom niet de mijne meer?