По городам - Svyat, Андрей Леницкий

Разлетелись по городам, черно-белые снятся птицы

Не успели сказать пока и увидеть огней столицы

За окном больше никогда не увидят влюбленных вместе

Мы разъехались навсегда, но остались лишь в этой песне

Поздно терпеть, перестань немедленно таять

Просто стереть, надевая петли на память

Страсть и азарт налегке уплыли со страхом

Здравствуй вокзал, привет унылое завтра

Я еще не съехал, но крыша съехать успеет

Хоть я и шел к успеху, но успех шел быстрее

Нам не до печатей в паспорте, так для чего мы в сети

И всё за плечами пасмурно, нам ничего не светит

Мешай алкоголь с никотином, мешая боль с негативом

С тобой не хватило мне и жаль и больно противно

Я тут же с петель срывался, нас кружат метели в танце

Под душем немели пальцы, нам нужен билетик в карцер

Обреченно под конец всегда меняли повадки

Я как никчемный продавец, у меня неполадки

Мы променяли близких, зато на виски со льдом

И льются виски за то, ты прикроешь брызги зонтом

Разлетелись по городам, черно-белые снятся птицы

Не успели сказать пока и увидеть огней столицы

За окном больше никогда не увидят влюбленных вместе

Мы разъехались навсегда, но остались лишь в этой песне

На твоей шее будто шарф, я был подлецом

Утро уже не будет жаль, вилка в висок

И ты, а шее не мешай, пыль, а не сон

Ведь я уже не дышал хоть и выл в унисон

Тупо мне лопочешь что-то про друга про лета

И я будто велогонщик снова по кругу по треку

По-другому нельзя, ведь шли мы по дороге риска

Далеко не друзья, ведь жили далеко не близко

Забудем, ведь любовь дает и пока я жив

На блюде с голубой каемкой по краям жир

Не все гладко, скажи, давай про левые мысли

У меня сладкая жизнь?

Ага, проблемы ириски

Мы не дети обид и нам лететь как метеорит,

Но тлеть и парить, ведь там детей не ветер дарить

Вместе не разлюбим, тут всем колоссально обидно

И стекло разлуки — это зеркало заднего вида

Разлетелись по городам, черно-белые снятся птицы

Не успели сказать пока и увидеть огней столицы

За окном больше никогда не увидят влюбленных вместе

Мы разъехались навсегда, но остались лишь в этой песне

Verspreid over de steden dromen zwarte en witte vogels

We hadden nog geen tijd om te zeggen en de lichten van de hoofdstad te zien

Liefhebbers zullen nooit meer buiten het raam worden gezien

We gingen voor altijd uit elkaar, maar bleven alleen in dit lied

Het is te laat om te verdragen, stop onmiddellijk met smelten

Gewoon wissen door loops in het geheugen te zetten

Passie en opwinding zeilden lichtjes van angst weg

Hallo station, hallo saaie morgen

Ik ben nog niet verhuisd, maar het dak heeft tijd om te verhuizen

Hoewel ik naar succes ging, maar het succes ging sneller

We hebben geen tijd voor stempels in het paspoort, dus waarom zijn we online

En alles is bewolkt achter ons, niets schijnt voor ons

Mix alcohol met nicotine, mix pijn met negativiteit

Ik had niet genoeg met je en het spijt me en pijnlijk walgelijk

Ik viel meteen uit de scharnieren, sneeuwstormen cirkelen om ons heen in de dans

Vingers gevoelloos onder de douche, we hebben een kaartje voor de strafcel nodig

Verdoemd op het einde altijd veranderde gewoontes

Ik ben als een waardeloze verkoper, ik heb problemen

We hebben familieleden uitgewisseld, maar dan voor whisky met ijs

En whisky giet omdat je de spatten bedekt met een paraplu

Verspreid over de steden dromen zwarte en witte vogels

We hadden nog geen tijd om te zeggen en de lichten van de hoofdstad te zien

Liefhebbers zullen nooit meer buiten het raam worden gezien

We gingen voor altijd uit elkaar, maar bleven alleen in dit lied

Op je nek als een sjaal, ik was een schurk

De ochtend zal niet langer jammer zijn, een vork in de tempel

En jij, val je nek niet lastig, stof, niet slapen

Ik ademde tenslotte niet meer, hoewel ik tegelijk huilde

Stom dat je iets tegen me mompelt over een vriend over de zomer

En ik ben weer als een fietser in een cirkel rond de baan

Er is geen andere manier, want we liepen langs de weg van het risico

Ver van vrienden, omdat ze ver van dichtbij woonden

Laten we het vergeten, want liefde geeft en zolang ik leef

Op een schaal met een blauwe rand rond de vetranden

Niet alles gaat van een leien dakje, vertel eens, laten we het hebben over linkse gedachten

Heb ik een zoet leven?

Ja, toffee problemen

We zijn geen kinderen van beledigingen en we vliegen als een meteoriet,

Maar om te smeulen en te zweven, want er is geen wind om kinderen te geven

Samen zullen we niet uit liefde vallen, hier is iedereen enorm beledigd

En het scheidingsglas is een achteruitkijkspiegel

Verspreid over de steden dromen zwarte en witte vogels

We hadden nog geen tijd om te zeggen en de lichten van de hoofdstad te zien

Liefhebbers zullen nooit meer buiten het raam worden gezien

We gingen voor altijd uit elkaar, maar bleven alleen in dit lied