Сотри в порошок - Svyat, Shot

Меня волны трепали, но я не тронутый вами

И я в море витаю, ты — в переполненной ванне

Пусть я для невода лишний, море неведомо брызжет

Пустяк я не был обижен, но и тут неба не вижу

Задуши меня в объятьях при первой же встрече

На ушибах ведь опять я, и премьера не вечна

Выбраться живей, дорогу снова не пройду на бис

Я выбрал тяжелей, как Rolling Stones или культурист

Осень творит зло, на, вот он тебе листок,

А после твоих слов я стольким летел в лицо

Не был примером, да и хамил, привирал

Я живу без веры, как Михаил Киперман

Простынь недоверия я сдёрнул бы мигом

И всё, что мы имели, будет стёрто приливом

Теперь масштаб придуман, мнений от друзей не вешай

Тебе важна фигура?

Мне не до ферзей и пешек

Ведь я не мальчик маленький — да, ну и че?

Мол «Под лежачий камень вода не течет»

Но на цепях ошейник, мы вдвоем опять давно

Я у тебя на шее?

Так пойдем гулять на дно

Меня сотри в порошок

И всё смотри хорошо как

Нить в серый лабиринт, и

Если что — ты меня смело набери

Падать вниз, но итог нулевой

Выдавай каприз, ободок с головой

Я тебе не мешаю, по сути, открыто не вру

Мы решаем, посуда разбита, к утру

Нами забыты минуты и быта как будто бы не было, тупо замуты

Меня не зовут имена, дабы именно выдавить — это нелепо и глупо

Я там, где ветра до утра и покой

Эта пора меня душит, или ты слушай, либо дорогой иной

Что было написано нами, кто теперь те полотна хранит

Не объяснить словами, но поверь — я холодный гранит

Нет места мне, ты невеста не для меня

Если честно, на дне я, немедля виня

Тебя в каждой, пусть малой и важной, но ссоре

Бумажные чувства — вся наша love story

Порвали на части, а счастье видимо сдохло

Ты продолжаешь участие, я без выдоха вдоха

Тут выхода нет, нежели был я временами подлецом

И посчитай что это бред, но я лечу к тебе в лицо

Меня сотри в порошок

И всё смотри хорошо как

Нить в серый лабиринт, и

Если что — ты меня смело набери

De golven schudden me, maar ik ben niet aangeraakt door jou

En ik drijf in de zee, jij bent in een overlopend bad

Laat me overbodig zijn voor de seine, de zee spettert onbekend

Ik was niet beledigd door een kleinigheid, maar zelfs hier zie ik de lucht niet

Wurg me in je armen bij de eerste ontmoeting

Ik heb weer blauwe plekken en de première is niet eeuwig

Ga er levend uit, ik zal de weg niet meer passeren voor een toegift

Ik koos harder zoals de Rolling Stones of een bodybuilder

De herfst doet kwaad, nee, hier is het een blad voor jou,

En na jouw woorden vloog ik in het gezicht van zo velen

Hij was geen voorbeeld, en hij was onbeleefd, hij loog

Ik leef zonder geloof, zoals Mikhail Kiperman

Ik zou het blad van wantrouwen in een oogwenk eruit trekken

En alles wat we hadden zal worden weggespoeld door het getij

Nu de weegschaal is uitgevonden, hang geen meningen van vrienden op

Is je figuur belangrijk voor je?

Ik heb geen tijd voor koninginnen en pionnen

Ik ben tenslotte geen kleine jongen - ja, en dan?

Zoals "Water stroomt niet onder een liggende steen"

Maar er zit een halsband om de kettingen, we zijn al heel lang weer samen

Zit ik in je nek?

Dus laten we een wandeling naar de bodem maken

Wrijf me in poeder

En alles ziet er goed uit

Een draad in een grijs labyrint, en

Als er iets is - bel me gerust

Val naar beneden, maar het resultaat is nul

Geef een gril, hoofdband

Ik val je niet lastig, sterker nog, ik lieg niet openlijk

We besluiten, de afwas is tegen de ochtend kapot

We zijn de minuten en het leven vergeten alsof het niet zo was, stom vertroebeld

Ze noemen me niet bij namen om het eruit te persen - dit is belachelijk en stom

Ik ben waar de wind is tot de ochtend en vrede

Deze tijd verstikt me, of je luistert, of lieve andere

Wat is er door ons geschreven, wie bewaart nu die doeken

Kan het niet in woorden uitleggen, maar geloof me - ik ben koud graniet

Er is geen plaats voor mij, je bent geen bruid voor mij

Eerlijk gezegd sta ik onderaan en geef ik meteen de schuld

Jij in elke, zij het kleine en belangrijke, maar ruzie

Papieren gevoelens - ons hele liefdesverhaal

In stukken gescheurd en het geluk stierf blijkbaar

Je blijft deelnemen, ik adem niet uit inademing

Er is geen uitweg dan was ik soms een schurk

En bedenk dat dit onzin is, maar ik vlieg naar je gezicht

Wrijf me in poeder

En alles ziet er goed uit

Een draad in een grijs labyrint, en

Als er iets is - bel me gerust