Белая луна - Светлана Разина

Нет.

Нельзя так просто позабыть свои мечты,

Но ждёт ненастье на пороге счастья

Знай, на веки самым дорогим мне будешь ты

И рвутся звуки в тишину разлуки…

Белой луной ночь прощается со мной

Сменяя радость на боль

Как мне сейчас не сказать в последний раз,

Что я хочу быть с тобой…

Пусть ты не узнаешь, не придёшь закрыта дверь

Холодным взглядом, может быть так надо, ты

Возьми любовь мою с собой, она теперь мне не нужна

Белой луной ночь прощается со мной

Сменяя радость на боль

Как мне сейчас не сказать в последний раз,

Что я хочу быть с тобой…

В который раз остынет ужин

И мне никто уже не нужен

Как ураган, как зной, как ветер

Моя беда живёт на свете

Мелькают дни, мелькают лица,

В холодный край мой поезд мчится

Меня отпустишь слёз не зная

Лишь только боль не отпускает…

Nee.

Je dromen kun je niet zomaar vergeten

Maar slecht weer wacht op de drempel van geluk

Weet dat je voor altijd het meest dierbaar voor me zult zijn

En geluiden breken door in de stilte van het afscheid...

Witte maan nacht zegt mij vaarwel

Vreugde veranderen in pijn

Hoe kan ik niet voor de laatste keer zeggen,

Wat wil ik bij jou zijn...

Laat je niet weten, kom niet, de deur is dicht

Met een koude blik, misschien is het nodig, jij

Neem mijn liefde met je mee, ik heb het nu niet nodig

Witte maan nacht zegt mij vaarwel

Vreugde veranderen in pijn

Hoe kan ik niet voor de laatste keer zeggen,

Wat wil ik bij jou zijn...

Zodra het diner koud wordt

En ik heb niemand meer nodig

Als een orkaan, als hitte, als een wind

Mijn problemen leven voort

Dagen flikkeren, gezichten flikkeren

Naar het koude land snelt mijn trein

Laat mijn tranen gaan zonder het te weten

Alleen de pijn laat niet los...