Ungolianth - Summoning

Come to me lady of a foreign shore

To pass on your knowledge to me

Interrupt these peaceful lands with your odem of pestilence

Your lifeform is living in the deepest twilight

The depths of Avathar

Your odem goes down the green rivers and

High up to the blue skies

To the wide open forests and mountains so high

Far away to the unknown and

At last to destroy the two trees of life on

The hills of Ezellohar…

So high my throne, so cold as ice

It makes my blue eyes turn red

And this red covers my stronghold Angband

As a shadow fog to keep it unseen…

The Silmaril now covers my crown

Keep away Ungolianth…

Kom naar mij dame van een buitenlandse kust

Om je kennis aan mij door te geven

Onderbreek deze vredige landen met je odem van pestilentie

Je levensvorm leeft in de diepste schemering

De diepten van Avatar

Je odem gaat door de groene rivieren en

Hoog tot aan de blauwe lucht

Naar de wijd open bossen en bergen zo hoog

Ver weg naar het onbekende en

Eindelijk om de twee levensbomen te vernietigen op

De heuvels van Ezellohar…

Zo hoog mijn troon, zo koud als ijs

Het maakt mijn blauwe ogen rood

En dit rood bedekt mijn bolwerk Angband

Als een schaduwmist om het ongezien te houden...

De Silmaril bedekt nu mijn kroon

Blijf weg van Ungolianth…