Marching Homewards - Summoning

Here beside me, under endless howling winds

My dying race is wandering homewards

Led by an old man to shores that don’t exist

Just emptiness remains…

On and on goes our march gruesome as the

Light of sun, cold as winds that hide in me

Hour after hour, day after day my lullaby is

Turning and falls gently on this sleeping land

Like a hawk trembling of hunger and like a

Burning source…

Two years have passed and still my race is

Wandering through foreign shores…

Homewards…

My soul is now formed as a knife forwards

The heart of your heaven

And so I die…

Still my folk keeps on marching…

Homewards…

Hier naast me, onder eindeloze huilende winden

Mijn uitstervende race dwaalt naar huis

Geleid door een oude man naar kusten die niet bestaan

Alleen de leegte blijft...

Door en door gaat onze mars gruwelijk als de

Licht van de zon, koud als de wind die zich in mij verbergt

Uur na uur, dag na dag is mijn slaapliedje

Draait en valt zachtjes op dit slapende land

Als een havik die trilt van de honger en als een

Brandende bron…

Er zijn twee jaar verstreken en nog steeds is mijn race

Zwervend langs vreemde kusten...

huiswaarts…

Mijn ziel is nu gevormd als een mes naar voren

Het hart van je hemel

En dus sterf ik...

Toch blijft mijn volk marcheren...

huiswaarts…