Kor - Summoning

O fading town upon an island hill,

Old shadows linger in thine ancient gate,

Thy robe is grey, thine old heart now is still;

Thy towers silent in the mist await their crumbling end

While through the storeyed elms

The gliding black water leaves these inland realms,

And slips between long meadows to the Sea,

Still bearing downward over murmurous falls

One day and then another to the Sea

And slowly thither many years have gone

All thy trees, Kortirion, were bent,

And shook with sudden whispering lament:

For passing were the days, and doomed the nights

When flittering ghost-moths danced round

tapers in the moveless air nighttime

And doomed already were the radiant dawns,

The odour and the noise of meads,

when all thy trees were bent, and shook with sudden whispering lament

And slowly thither many years have gone

since first the elves here built ancient, renowned Kortirion

O vervagende stad op een eilandheuvel,

Oude schaduwen blijven hangen in uw oude poort,

Uw mantel is grijs, uw oude hart is nu stil;

Uw torens, stil in de mist, wachten op hun afbrokkelende einde

Terwijl door de iepen met verdiepingen

Het glijdende zwarte water verlaat deze binnenlanden,

En glijdt tussen lange weiden naar de zee,

Nog steeds neerwaarts gericht over ruisende watervallen

De ene dag en de andere naar de zee

En langzaam zijn er vele jaren voorbij gegaan

Al uw bomen, Kortirion, waren gebogen,

En schudde met plotselinge fluisterende klaagzang:

Voor het voorbijgaan waren de dagen, en gedoemd de nachten

Toen fladderende spookmotten ronddansten

versmalt in de nachtelijke lucht zonder beweging

En al gedoemd waren de stralende dageraad,

De geur en het geluid van mede,

toen al uw bomen gebogen waren, en beefden met een plotselinge fluisterende klaagzang

En langzaam zijn er vele jaren voorbij gegaan

sinds de elven hier het oude, beroemde Kortirion hebben gebouwd