Flight Of The Nazgul - Summoning

Why is life so precious, when living is but shreds

Of joy and pain, of loss and gain, of torment and resent

Hanging on a cliff edge, we are clawing for a hold

The weak are pushed, the strong held back, the quiet cowed by the bold

More rain than sunshine, the warm outdoes the cold

Safety in numbers, but now we’re all alone

I’m stretching out my arms now, I’m yearning for your love

Mist is all around us now, dark shadows fly above

The cold can kill you, your body keeps me warm

We survey the view now, in the cold light of the dawn

Out on the cliff edge.

moss clings so easily

But now it’s not so easy for the likes of you and me

Waarom is het leven zo kostbaar, als het leven maar flarden is?

Van vreugde en pijn, van verlies en winst, van kwelling en wrok

Hangend aan de rand van een klif, klauwen we naar houvast

De zwakken worden geduwd, de sterken worden tegengehouden, de stille onderdrukt door de stoutmoedigen

Meer regen dan zonneschijn, de warmte overtreft de kou

Veiligheid in cijfers, maar nu zijn we helemaal alleen

Ik strek mijn armen nu uit, ik verlang naar je liefde

Mist is nu overal om ons heen, donkere schaduwen vliegen erboven

De kou kan je doden, je lichaam houdt me warm

We onderzoeken het uitzicht nu, in het koude licht van de dageraad

Op de rand van de klif.

mos plakt zo gemakkelijk

Maar nu is het niet zo gemakkelijk voor mensen zoals jij en ik