Elfstone - Summoning

All that is gold does not glitter

All that is long does not last

All that is old does not wither

Not all that is over is past

And I may not get through in time

Oh, Elfstone — bearer of my green stone

In the south under snow a green stone thou shalt see

Elfstone — in the shadow of the dark throne

For the hour is at hand that long hath awaited thee

Greenleaf — bearer of the Elvenbow

Far beyond Mirkwood many trees on earth grow

Thy last shaft when thou hast shot

Under the mournful trees thou shalt walk

For dark are the waters of Kheledzaram

And my heart trembles at the thought that I may see them soon

I am longing for harmony — the freedom within me

Out of dark to the day’s rising

I came crying in the sun — sword unsheathing

To hope’s end I rode and to heart’s breaking

Now for wrath

Now for ruin — and a red nightfall

When the black breath blows — and death’s shadows grow

All lights pass

Life to the dying — in my hand lying

Shrivel like the old mist — like the winds go wailing

Lost and forgotten be — darker than the darkness

Where gates stand for ever shut

'Til the world is mended

Alles wat goud is, glinster niet

Alles wat lang is, duurt niet

Alles wat oud is, verdort niet

Niet alles wat voorbij is, is voorbij

En misschien kom ik er niet op tijd doorheen

Oh, Elfensteen — drager van mijn groene steen

In het zuiden onder de sneeuw een groene steen zul je zien

Elfensteen — in de schaduw van de donkere troon

Want het uur is nabij dat u lang heeft gewacht

Greenleaf — drager van de Elvenbow

Ver voorbij Mirkwood groeien veel bomen op aarde

Uw laatste schacht wanneer u hebt geschoten

Onder de treurige bomen zul je lopen

Want donker zijn de wateren van Kheledzaram

En mijn hart beeft bij de gedachte dat ik ze binnenkort kan zien

Ik verlang naar harmonie - de vrijheid in mij

Uit het donker tot de dag opkomt

Ik kwam huilend in de zon — zwaard uit de schede

Tot het einde van de hoop reed ik en tot hartverscheurend

Nu voor toorn

Nu voor de ondergang - en een rode avond

Wanneer de zwarte adem blaast - en de schaduwen van de dood groeien

Alle lichten passeren

Leven aan de stervenden - in mijn hand liggend

Krimp als de oude mist — zoals de wind gaat jammeren

Verloren en vergeten zijn — donkerder dan de duisternis

Waar poorten voor altijd gesloten staan

'Tot de wereld is hersteld'