The Man Who Called Himself Jesus - Strawbs

Man Who Called Himself Jesus

He came into the shop and looked me straight between the eyes

And said «You know I’m Jesus», and I must have looked surprised

Because he said «Please don’t be hasty, no-one understands

But I’ve got a way to prove it» and he lifted up his hands

He was the man who called himself Jesus

For a minute I was speechless, then I looked into his face

With sufficient lines of sadness for the total human race

And I said «You must be joking» but he slowly shook his head

And said «That's what they all say, I might as well be dead»

He asked me if I knew a place where he could start to preach

I said «Well try a church or maybe Brighton beach»

And I was trying to be serious but he didn’t seem impressed

He said «You think I’m crazy, you’re just like all the rest»

I was really quite embarrassed, he was looking so sincere

So I said «I close the shop soon, won’t you come and have a beer»

Then he asked me if I meant it and he smiled a funny smile

And he said he’d rather like that and he hung arounds a while

On the way he stopped to pat little children’s heads

And he taught them one line prayers to say as they went off to their beds

But mostly they were frightened and they looked at him wide eyed

And when he said his name was Jesus, one girl even cried

In the pub I asked him if he’d tried to see the Pope

And he said although he’d thought about it there was really not a hope

Then he said he thought he’d better go, he had some work to do

He said he’d come and see me in about a week or two

Well after he had gone I thought of what he’d said

And all his funny actions they kept running through my head

And when I felt my mind was drowning in a sea of mud

It seemed his pint of beer had turned into a pint of blood

Man die zichzelf Jezus noemde

Hij kwam de winkel binnen en keek me recht tussen de ogen aan

En zei: "Je weet dat ik Jezus ben", en ik moet verbaasd hebben gekeken

Omdat hij zei: "Wees alsjeblieft niet overhaast, niemand begrijpt het"

Maar ik heb een manier om het te bewijzen» en hij hief zijn handen op

Hij was de man die zichzelf Jezus noemde

Een minuut lang was ik sprakeloos, toen keek ik hem in zijn gezicht

Met voldoende lijnen van verdriet voor de hele mensheid

En ik zei «Je moet een grapje maken» maar hij schudde langzaam zijn hoofd

En zei: "Dat zeggen ze allemaal, ik kan net zo goed dood zijn"

Hij vroeg me of ik een plek wist waar hij kon beginnen met prediken

Ik zei: "Probeer eens een kerk of misschien het strand van Brighton"

En ik probeerde serieus te zijn, maar hij leek niet onder de indruk

Hij zei: "Je denkt dat ik gek ben, je bent net als de rest"

Ik schaamde me echt, hij keek zo oprecht

Dus ik zei: "Ik sluit de winkel binnenkort, kom je niet een biertje drinken?"

Toen vroeg hij me of ik het meende en hij glimlachte grappig

En hij zei dat hij dat liever zou willen en hij hing een tijdje rond

Onderweg stopte hij om op de hoofden van kleine kinderen te aaien

En hij leerde ze één regel gebeden te zeggen terwijl ze naar hun bed gingen

Maar meestal waren ze bang en keken ze hem met grote ogen aan

En toen hij zei dat zijn naam Jezus was, huilde een meisje zelfs

In de kroeg vroeg ik hem of hij had geprobeerd de paus te spreken

En hij zei dat hoewel hij erover had nagedacht, er echt geen hoop was

Toen zei hij dat hij dacht dat hij maar beter kon gaan, hij had wat werk te doen

Hij zei dat hij me over ongeveer een week of twee zou komen opzoeken

Nadat hij weg was, dacht ik aan wat hij had gezegd

En al zijn grappige acties bleven maar door mijn hoofd spoken

En toen ik voelde dat mijn geest verdronk in een zee van modder

Het leek alsof zijn pint bier in een pint bloed was veranderd