Dancing to the Devil's Beat - Strawbs

The baker told the blind man

I’ve been watching you for weeks

Smiling when you cross the road

The blind man to his credit

Was both generous and kind

He never heard the bomb explode

They found his wounded wallet

Hanging from the banker’s sign

His white stick was a crumpled mess

Remains of him were vaporised

Apart from one big fist

The banker never did confess

He sailed into the sunrise

With a crw of lady boys

Howling like a dog on heat

Money is the root of evil

Join him on the deck

Dancing to the devil’s beat

The Minister for Pleasure

With a flick of his own wrist

Tossed a story to the waiting press

In truth we are determined

He said through gritted teeth

Government is handing the mess

The press reported little

There was little to report

Sickness spreading through the ranks

Disease was not contagious

It paralysed the tongue

The banker spat at them with thanks

The blind man showed remorse

With his bent and twisted stick

Wading in the blood around his feet

The Minister for Pleasure

Was first up on the floor

Dancing to the devil’s beat

A lean and hungry colleague

Asked me just the other day

'Who are you to criticize excess ?'

I told him to his face

He was hiding in a bubble

Living out the dream of his success

Without his old white stick

He was walking the plank

Pirates to his left and right

While his heavy burden

Had been lifted for a while

His pot of gold was out of sight

No one gives him space

In these twisted tangled times

Contempt they say is bitter sweet

You will always find him

Seething in the shadows

Dancing to the devil’s beat

De bakker vertelde de blinde man

Ik hou je al weken in de gaten

Lachend als je de weg oversteekt

De blinde man op zijn naam

Was zowel genereus als vriendelijk?

Hij heeft de bom nooit horen ontploffen

Ze hebben zijn gewonde portemonnee gevonden

Hangend aan het bord van de bankier

Zijn witte stok was een verfrommelde puinhoop

Overblijfselen van hem zijn verdampt

Afgezien van één grote vuist

De bankier heeft nooit bekend

Hij zeilde de zonsopgang in

Met een groep lady boys

Huilend als een hond in de hitte

Geld is de wortel van het kwaad

Ga met hem mee op het dek

Dansen op het ritme van de duivel

De minister van plezier

Met een beweging van zijn eigen pols

Een verhaal naar de wachtende pers gegooid

In werkelijkheid zijn we vastbesloten

Hij zei met opeengeklemde tanden

Overheid zorgt voor de rommel

De pers berichtte weinig

Er was weinig te melden

Ziekte verspreidt zich door de gelederen

Ziekte was niet besmettelijk

Het verlamde de tong

De bankier spuwde hen dankbaar toe

De blinde man toonde berouw

Met zijn gebogen en gedraaide stok

Waden in het bloed rond zijn voeten

De minister van plezier

Was als eerste op de vloer

Dansen op het ritme van de duivel

Een magere en hongerige collega

Vroeg het me onlangs

'Wie ben jij om excessen te bekritiseren?'

Ik zei het hem in zijn gezicht

Hij verstopte zich in een bubbel

De droom van zijn succes waarmaken

Zonder zijn oude witte stok

Hij liep op de plank

Piraten links en rechts van hem

Terwijl zijn zware last

Was al een tijdje opgeheven

Zijn pot met goud was uit het zicht

Niemand geeft hem de ruimte

In deze verwarde, verwarde tijden

Minachting waarvan ze zeggen dat het bitterzoet is

Je vindt hem altijd

Ziedend in de schaduw

Dansen op het ritme van de duivel