I Dream of Jeannie - Stina Nordenstam

I dream of jeanie with the light brown hair

Born like a vapor on the summer air

I see her tripping where the bright streams play

Happy as the daisies that dance on her way.

Many were the wild notes her merry voice would pour,

Many were the blithe birds that warbled them oer

I dream of jeannie with the light brown hair

Floating like a vapor on the soft, summer air.

I long for jeanie with the daydawn smile,

Radiant in gladness, warm with winning guile,

I hear her melodies, like joys gone by,

Sighing round my heart oer the fond hopes that die

Sighing like the night wind and sobbing like the rain,

Wailing for the lost one that comes not again.

I long for jeanie with my heart boys low,

Never more to find her where the bright waters flow.

I sigh for jeanie, but her light form strayed

Far from the fond hearts round her native glade;

Her smiles have vanished and her sweet songs flown,

Flitting like the dreams that have cheered us and gone,

Now the nodding wild flowrs may wither on the shore

While her gentle fingers will cull them no more

Oh!

I sigh for jeanie with the light brown hair,

Floating, like a vapor, on the soft summer air.

Ik droom van Jeanie met het lichtbruine haar

Geboren als een damp in de zomerlucht

Ik zie haar struikelen waar de heldere streams spelen

Blij als de madeliefjes die dansen op haar weg.

Veel waren de wilde tonen die haar vrolijke stem zou uitstorten,

Velen waren de vrolijke vogels die hen oer

Ik droom van Jeannie met het lichtbruine haar

Drijvend als een damp op de zachte, zomerse lucht.

Ik verlang naar Jeanie met de dageraadglimlach,

Stralend van blijdschap, warm van winnende bedrog,

Ik hoor haar melodieën, zoals vervlogen vreugden,

Zuchtend om mijn hart oer de dierbare hoop die sterft

Zuchtend als de nachtwind en snikkend als de regen,

Jammeren voor de verlorene die niet meer terugkomt.

Ik verlang naar Jeanie met mijn hart jongens laag,

Nooit meer om haar te vinden waar de heldere wateren stromen.

Ik zucht om Jeanie, maar haar lichte vorm dwaalde af

Ver van de dierbare harten rond haar geboorteplaats;

Haar glimlachen zijn verdwenen en haar zoete liedjes gevlogen,

Fladderend als de dromen die ons hebben opgevrolijkt en zijn verdwenen,

Nu kunnen de knikkende wilde bloemen aan de kust verwelken

Terwijl haar zachte vingers ze niet meer zullen ruimen

Oh!

Ik zucht naar Jeanie met het lichtbruine haar,

Drijvend, als een damp, op de zachte zomerlucht.