A Dying Cub Fan's Last Request - Steve Goodman

By the shore’s of old Lake Michigan

Where the «hawk wind"blows so cold

An old Cub fan lay dying

In his midnight hour that tolled

Round his bed, his friends had all gathered

They knew his time was short

And on his head they put this bright blue cap

From his all-time favorite sport

He told them, «Its late and its getting dark in here»

And I know its time to go

But before I leave the line-up

Boys, there’s just one thing I’d like to know

Do they still play the blues in Chicago

When baseball season rolls around

When the snow melts away,

Do the Cubbies still play

In their ivy-covered burial ground

When I was a boy they were my pride and joy

But now they only bring fatigue

To the home of the brave

The land of the free

And the doormat of the National League

Told his friends «You know the law of averages says:

Anything will happen that can»

That’s what it says

«But the last time the Cubs won a National League pennant

Was the year we dropped the bomb on Japan»

The Cubs made me a criminal

Sent me down a wayward path

They stole my youth from me

(that's the truth)

I’d forsake my teachers

To go sit in the bleachers

In flagrant truancy

and then one thing led to another

and soon I’d discovered alcohol, gambling, dope

football, hockey, lacrosse, tennis

But what do you expect,

When you raise up a young boy’s hopes

And then just crush 'em like so many paper beer cups.

Year after year after year

after year, after year, after year, after year, after year

'Til those hopes are just so much popcorn

for the pigeons beneath the 'L' tracks to eat

He said, «You know I’ll never see Wrigley Field, anymore before my eternal rest

So if you have your pencils and your score cards ready,

and I’ll read you my last request

He said, «Give me a double header funeral in Wrigley Field

On some sunny weekend day (no lights)

Have the organ play the «National Anthem»

and then a little 'na, na, na, na, hey hey, hey, Goodbye'

Make six bullpen pitchers, carry my coffin

and six ground keepers clear my path

Have the umpires bark me out at every base

In all their holy wrath

Its a beautiful day for a funeral, Hey Ernie lets play two!

Somebody go get Jack Brickhouse to come back,

and conduct just one more interview

Have the Cubbies run right out into the middle of the field,

Have Keith Moreland drop a routine fly

Give everybody two bags of peanuts and a frosty malt

And I’ll be ready to die

Build a big fire on home plate out of your Louisville Sluggers baseball bats,

And toss my coffin in

Let my ashes blow in a beautiful snow

From the prevailing 30 mile an hour southwest wind

When my last remains go flying over the left-field wall

Will bid the bleacher bums adá­eu

And I will come to my final resting place, out on Waveland Avenue

The dying man’s friends told him to cut it out

They said stop it that’s an awful shame

He whispered, «Don't Cry, we’ll meet by and by near the Heavenly Hall of Fame

He said, «I've got season’s tickets to watch the Angels now,

So its just what I’m going to do

He said, «but you the living, you’re stuck here with the Cubs,

So its me that feels sorry for you!»

And he said, «Ahh Play, play that lonesome losers tune,

That’s the one I like the best»

And he closed his eyes, and slipped away

What we got is the Dying Cub Fan’s Last Request

And here it is

Do they still play the blues in Chicago

When baseball season rolls around

When the snow melts away,

Do the Cubbies still play

In their ivy-covered burial ground

When I was a boy they were my pride and joy

But now they only bring fatigue

To the home of the brave

The land of the free

And the doormat of the National League

Aan de oever van het oude Lake Michigan

Waar de "havikwind" zo koud waait

Een oude Cub-fan lag op sterven

In zijn middernachtelijk uur dat luidde

Rond zijn bed hadden zijn vrienden zich allemaal verzameld

Ze wisten dat zijn tijd kort was

En op zijn hoofd zetten ze deze felblauwe pet

Van zijn favoriete sport aller tijden

Hij zei tegen hen: "Het is laat en het wordt hier donker"

En ik weet dat het tijd is om te gaan

Maar voordat ik de line-up verlaat

Jongens, er is maar één ding dat ik graag zou willen weten

Spelen ze nog steeds de blues in Chicago?

Wanneer het honkbalseizoen rond rolt

Als de sneeuw wegsmelt,

Spelen de Cubbies nog steeds?

Op hun met klimop begroeide begraafplaats

Toen ik een jongen was, waren ze mijn trots en vreugde

Maar nu brengen ze alleen maar vermoeidheid

Naar het huis van de dapperen

Het land van de vrijen

En de deurmat van de National League

Vertelde zijn vrienden «Je weet dat de wet van de gemiddelden zegt:

Alles zal gebeuren dat kan»

Dat is wat het zegt

"Maar de laatste keer dat de Cubs een National League-wimpel wonnen"

Was het jaar waarin we de bom op Japan lieten vallen»

De Cubs maakten van mij een crimineel

Heeft me een eigenzinnig pad gestuurd

Ze hebben mijn jeugd van me gestolen

(dat is de waarheid)

Ik zou mijn leraren in de steek laten

Op de tribune gaan zitten

In flagrante spijbelen

en van het een kwam het ander

en al snel had ik alcohol, gokken, dope ontdekt

voetbal, hockey, lacrosse, tennis

Maar wat verwacht je,

Wanneer je de hoop van een jonge jongen wekt

En verpletter ze dan zoals zoveel papieren bierbekers.

Jaar na jaar na jaar

na jaar, na jaar, na jaar, na jaar, na jaar

Tot die hoop net zo veel popcorn is

voor de duiven onder de 'L'-sporen om te eten

Hij zei: "Je weet dat ik Wrigley Field nooit meer zal zien voor mijn eeuwige rust"

Dus als je je potloden en je scorekaarten bij de hand hebt,

en ik zal je mijn laatste verzoek voorlezen

Hij zei: "Geef me een dubbele begrafenis in Wrigley Field"

Op een zonnige weekenddag (geen verlichting)

Laat het orgel het «National Anthem» spelen

en dan een beetje 'na, na, na, na, hey hey, hey, tot ziens'

Maak zes bullpen-kruiken, draag mijn kist

en zes grondwachters maken mijn pad vrij

Laat de scheidsrechters me op elke basis uitschorsen

In al hun heilige toorn

Het is een mooie dag voor een begrafenis, Hey Ernie, laten we er twee spelen!

Laat iemand Jack Brickhouse halen om terug te komen,

en nog één interview afnemen

Laat de Cubbies naar het midden van het veld rennen,

Laat Keith Moreland een routinevliegje droppen

Geef iedereen twee zakjes pinda's en een ijzige mout

En ik zal klaar zijn om te sterven

Bouw een groot vuur op de thuisplaat met je Louisville Sluggers honkbalknuppels,

En gooi mijn kist erin

Laat mijn as waaien in een prachtige sneeuw

Van de heersende 30 mijl per uur zuidwestenwind

Wanneer mijn laatste overblijfselen over de linkerveldmuur vliegen

Zal bieden de bleker zwervers adáeu

En ik zal naar mijn laatste rustplaats komen, op Waveland Avenue

De vrienden van de stervende man zeiden hem dat hij het moest schrappen

Ze zeiden: stop ermee, dat is erg jammer

Hij fluisterde: «Niet huilen, we ontmoeten elkaar langs en langs in de buurt van de Heavenly Hall of Fame

Hij zei: «Ik heb seizoenskaarten om naar de Angels te kijken,

Dus het is gewoon wat ik ga doen

Hij zei, "maar jij de levenden, je zit hier vast met de Cubs,

Dus ik heb medelijden met je!»

En hij zei: «Ahh speel, speel dat eenzame verliezers deuntje,

Dat is degene die ik het leukst vind»

En hij sloot zijn ogen en glipte weg

Wat we hebben is het laatste verzoek van de Dying Cub Fan

En hier is het

Spelen ze nog steeds de blues in Chicago?

Wanneer het honkbalseizoen rond rolt

Als de sneeuw wegsmelt,

Spelen de Cubbies nog steeds?

Op hun met klimop begroeide begraafplaats

Toen ik een jongen was, waren ze mijn trots en vreugde

Maar nu brengen ze alleen maar vermoeidheid

Naar het huis van de dapperen

Het land van de vrijen

En de deurmat van de National League