Out There - Stephen Schwartz, Alan Menken

The world is cruel

The world is wicked

It’s I alone whom you can trust in this whole city

I am your only friend

I who keep you, teach you, feed you, dress you

I who look upon you without fear

How can I protect you, boy, unless you

Always stay in here

Away in here

Remember what I taught you, Quasimodo

You are deformed

I am deformed

And you are ugly

And I am ugly

And these are crimes

For which the world

Shows little pity

You do not comprehend

You are my one defender

Out there they’ll revile you

As a monster

I am a monster

Out there they will hate

And scorn and jeer

Only a monster

Why invite their calumny

And consternation?

Stay in here

Be faithful to me

I’m faithful

Grateful to me

I’m grateful

Do as I say

Obey

And stay

In here

I’ll stay

In here

Safe behind these windows and these parapets of stone

Gazing at the people down below me All my life I watch them as I hide up here alone

Hungry for the histories they show me All my life I memorize their faces

Knowing them as they will never know me All my life I wonder how it feels to pass a day

Not above them

But part of them

And out there

Living in the sun

Give me one day out there

All I ask is one

To hold forever

Out there

Where they all live unaware

What I’d give

What I’d dare

Just to live one day out there

Out there among the millers and the weavers and their wives

Through the roofs and gables I can see them

Ev’ry day they shout and scold and go about their lives

Heedless of the gift it is to be them

If I was in their skin

I’d treasure ev’ry instant

Out there

Strolling by the Seine

Taste a morning out there

Like ordinary men

Who freely walk about there

Just one day and then

I swear I’ll be content

With my share

Won’t resent

Won’t despair

Old and bent

I won’t care

I’ll have spent

One day

Out there

De wereld is wreed

De wereld is slecht

Ik ben de enige die je kunt vertrouwen in deze hele stad

Ik ben je enige vriend

Ik die je houden, je leren, je voeden, je aankleden

Ik die naar je kijk zonder angst

Hoe kan ik je beschermen, jongen, tenzij jij

Blijf hier altijd binnen

Weg in hier

Onthoud wat ik je heb geleerd, Quasimodo

Je bent misvormd

Ik ben misvormd

En jij bent lelijk

En ik ben lelijk

En dit zijn misdaden

Waarvoor de wereld

Toont weinig medelijden

Je begrijpt het niet

Jij bent mijn enige verdediger

Daarbuiten zullen ze je beschimpen

Als een monster

Ik ben een monster

Daarbuiten zullen ze haten

En minachting en gejoel

Alleen een monster

Waarom hun laster uitnodigen?

En consternatie?

Blijf hier binnen

Wees trouw aan mij

ik ben trouw

Dankbaar voor mij

Ik ben dankbaar

Doe wat ik zeg

Gehoorzamen

En blijf

Hier

Ik blijf

Hier

Veilig achter deze ramen en deze borstweringen van steen

Starend naar de mensen beneden mij Mijn hele leven kijk ik naar ze terwijl ik me hier alleen verberg

Hongerig naar de geschiedenis die ze me laten zien Mijn hele leven onthoud ik hun gezichten

Ik ken ze zoals ze mij nooit zullen kennen Mijn hele leven vraag ik me af hoe het voelt om een ​​dag door te brengen

Niet boven hen

Maar een deel van hen

en daarbuiten

Leven in de zon

Geef me een dag daarbuiten

Alles wat ik vraag is één

Om voor altijd vast te houden

Buiten

Waar ze allemaal onbewust wonen

Wat ik zou geven

Wat ik zou durven

Gewoon om een ​​dagje daar te leven

Daar tussen de molenaars en de wevers en hun vrouwen

Door de daken en gevels kan ik ze zien

Elke dag schreeuwen en schelden ze en gaan door met hun leven

Zonder acht te slaan op het geschenk dat het is om hen te zijn

Als ik in hun huid zat

Ik zou elk moment koesteren

Buiten

Slenteren langs de Seine

Proef een ochtend daar

Zoals gewone mannen

Die daar vrij rondlopen

Nog een dag en dan

Ik zweer dat ik tevreden zal zijn

Met mijn aandeel

Zal niet kwalijk nemen

Zal niet wanhopen

Oud en krom

Het kan me niet schelen

ik zal hebben uitgegeven

Op een dag

Buiten