Сказка - Сплин

Мы шли дорогой горемык искать свою судьбу

В одной деревне на ночлег старик пустил в избу

Мы пили крепкий самогон — хозяин был к нам добр

Река бежала за окном, шумел сосновый бор…

Я пью чуть больше чем могу, но меньше, чем хочу

Когда я пью, я не пою — я не пою, кричу

Hикто мне глотку не заткнет, не запретит мой пляс

Hо тут старик сказал: «Дай я» и начал свой рассказ

Иван был сказочно богат, но не имел детей

Иван накрыл дубовый стол и пригласил гостей

Он переспал с одной вдовой — вдова сказала: «Жди»

Теперь зима, я разрешусь когда пойдут дожди

Иван счастливый захрапел, как красноармейский полк

Он крепко спал, когда во сне ему явился волк

Волк молвил: «Если хочешь дочь — брось голову в огонь,

Захочешь сына — так отдай мне правую ладонь

Hе будь упрямым как осел, будь чистым как слеза,

Hо знай — захочешь обмануть — вдова родит козла»

Сказав все это, волк исчез, Иван открыл глаза —

Вдова лежала на боку, поглаживая зад,

Иван напялил на себя ботинки и трусы,

Запряг трех быстрых вороных и кони понесли

Иван скакал четыре дня к кудыкиной горе

Там на горе жил друг Макар — весь в злате, серебре

Макар служил городовым и пропивал навар

Узнав о Ваниной беде, сказал: «Споймаем тварь»

Они расставили капканы вдоль лесных дорог

Попались лев сова и заяц, но не попался волк

Друзья надыбали жратвы и ринулись в леса

Пока гонялись за волками — кончилась весна…

Иван все лето пил вино, гуляя вдоль болот

Вдова сидела у окна и гладила живот

Однажды августовским днем, заслышав Ванин крик

Вдова схватила керосин и подожгла тростник

То был как есть условный знак — заполыхал пожар

Еще не наступил сентябрь, как прискакал Макар

Макар раздвинул камыши и глянул сквозь огонь,

А там Иван без головы и где его ладонь…

Макар ругнулся «Е-мое», но тихо, не со зла

Вдова не дождалась дождей и родила козла.

С тех пор прошло двенадцать лет, Макар за взятки сел

Козла пустили в огород, и козлик окосел

Иван схоронен у болот — там тихо, ни души

И из груди его растут цветные камыши…

Старик закончил, тихо встал, открыл нам сеновал

Друзья заснули сей же час и только я не спал

Я думал, глядя на луну, что стало со вдовой

Всю ночь сквозь храп моих друзей я слышал волчий вой…

We liepen lieve ongelukkige om onze bestemming te zoeken

In een dorp, voor de nacht, liet een oude man een hut binnen

We dronken sterke maneschijn - de eigenaar was aardig voor ons

De rivier stroomde buiten het raam, het dennenbos ritselde ...

Ik drink iets meer dan ik kan, maar minder dan ik wil

Als ik drink, zing ik niet - ik zing niet, ik schreeuw

Niemand zal mijn keel dichtknijpen, zal mijn dans niet verbieden

Maar toen zei de oude man: "Geef me" en begon zijn verhaal

Ivan was fabelachtig rijk, maar had geen kinderen

Ivan dekte de eiken tafel en nodigde gasten uit

Hij sliep met een weduwe - de weduwe zei: "Wacht"

Het is nu winter, ik zal genoegen nemen als het regent

Gelukkige Ivan snurkte als een regiment van het Rode Leger

Hij was diep in slaap toen een wolf in een droom aan hem verscheen.

De wolf zei: "Als je een dochter wilt, gooi dan je hoofd in het vuur,

Als je een zoon wilt, geef me dan je rechterhand

Wees niet koppig als een ezel, wees rein als een traan

Maar weet - als je wilt bedriegen - een weduwe zal een geit baren "

Na dit alles te hebben gezegd, verdween de wolf, Ivan opende zijn ogen -

De weduwe lag op haar zij en streelde haar kont,

Ivan trok laarzen en korte broeken aan,

Drie snelle zwarten ingezet en de paarden gedragen

Ivan galoppeerde vier dagen naar Kudykina Mountain

Er woonde een vriend Makar op de berg - allemaal in goud, zilver

Makar diende als politieagent en dronk de bouillon

Toen hij hoorde van Vanya's ongeluk, zei hij: "Laten we het wezen vangen"

Ze zetten vallen langs de boswegen

Een leeuw, een uil en een haas werden gevangen, maar een wolf werd niet gevangen

Vrienden slurpten eten en renden het bos in

Tijdens het jagen op wolven eindigde de lente...

Ivan dronk de hele zomer wijn, wandelend langs de moerassen

De weduwe zat bij het raam en streelde haar buik

Op een middag in augustus, het horen van Vanya's kreet

De weduwe greep kerosine en stak het riet in brand

Het was als een conventioneel teken - er brak brand uit

September was nog niet aangebroken, terwijl Makar galoppeerde

Makar spleet het riet en keek door het vuur,

En daar is Ivan zonder hoofd en waar is zijn handpalm ...

Makar zwoer "E-mine", maar stilletjes, niet van het kwaad

De weduwe wachtte niet op de regen en baarde een geit.

Twaalf jaar zijn verstreken sindsdien, Makar ging zitten voor steekpenningen

De geit mocht de tuin in en de geit werd gevoelloos

Ivan is begraven in de buurt van de moerassen - het is daar stil, geen ziel

En uit zijn borst groeien gekleurd riet...

De oude man was klaar, stond stilletjes op, opende de hooizolder voor ons

Vrienden vielen dit uur in slaap en alleen ik sliep niet

Ik dacht, kijkend naar de maan, wat werd er van de weduwe

De hele nacht, door het gesnurk van mijn vrienden, hoorde ik een wolf huilen ...