Гимн - Сплин

Теперь, когда растаял сахар в чае

Теперь, когда прошёл туман над ним

Теперь, когда все гимны отзвучали

И в голове один остался гимн

Я никогда не пел его другим

Теперь, когда погасли окна в доме

Когда деревья клонятся ко сну

Когда совсем темно на небосклоне

Я вспомнил вдруг мелодию одну

Я сочинил её тебе ко дню…

Когда одна мелодия из сотен

Скользит вдоль неизвестных берегов

Спешит сойти с классических полотен

Сбежать из этих рамок и холстов

Подняться выше туч и облаков

Я сам слагаю эти гимны

На рождение и на гибель

Чувствуя то радость, то вину

Я двигаюсь то в космоса

То в мирового океана глубину…

Ну и ну…

Теперь, когда совсем тепло от чая

Теперь, когда что вторник, что среда

Теперь, когда стоишь в дверях, прощаясь

Ещё не зная — может навсегда

И тут же исчезая без следа

Когда идёшь домой под фонарями

Встречая тех, кто движется впотьмах

Давным-давно ушедших минными полями

И навсегда оставшихся в полях

Их имена и цифры на камнях

Теперь, когда что горы, что равнины

Когда всю ночь пытаешься уснуть

Земную жизнь пройдя до половины

Я до сих пор не знаю жизни суть —

Так веселей идти на Страшный суд

Я сам слагаю эти гимны

На рождение и на гибель

Чувствуя то радость, то вину

Я двигаюсь то в космоса

То в мирового океана глубину…

Ну и ну…

Теперь настанет день и я отчалю

Настанет день — и мой остынет чай

Настанет день — я, как всегда, иду по краю

И, как всегда, чтоб заглянуть за край

Подняться выше, чем подъёмный кран

Теперь настанет день, и чай в стакане

Опять дымит до самого утра

Настанет день, я, как всегда, стою на грани

И, как всегда, — чтоб заглянуть за грань

За гранью разглядеть Святой Грааль

Теперь настанет день давно забытый

Когда созвездия падают с высот

Настанет день шагнуть за горизонт событий

Чтоб первый раз увидеть горизонт

Так близко, чтобы ощутить озноб

Я сам слагаю эти гимны

На рождение и на гибель

Чувствуя то радость, то вину

Я двигаюсь то в космоса

То в мирового океана глубину…

Ну и ну…

Я сам слагаю эти гимны

На рождение и на гибель

Чувствуя то радость, то вину

Я двигаюсь то в космоса

То в мирового океана глубину…

Ну и ну…

Nu de suiker in de thee is gesmolten

Nu de mist over hem heen is gegaan

Nu alle hymnen zijn afgelopen

En in mijn hoofd bleef één hymne over

Ik zong het nooit voor anderen

Nu de ramen in huis zijn uitgegaan

Als de bomen gaan slapen

Als het helemaal donker is aan de hemel

Ik herinnerde me ineens een melodie

Ik heb het voor je samengesteld met de dag...

Wanneer één deuntje uit honderden

Glijdt langs onbekende kusten

Haast om van de klassieke doeken af ​​te komen

Ontsnap aan deze lijsten en doeken

Stijg uit boven de wolken en wolken

Ik componeer deze hymnen zelf

Voor geboorte en dood

Vreugde of schuld voelen

Ik ga de ruimte in

Dat in de diepten van de wereldoceaan...

Nou nou…

Nu het lekker warm is van de thee

Dat is nu dinsdag, dat is woensdag

Nu je bij de deur staat om gedag te zeggen

Ik weet het nog niet - misschien voor altijd

En dan spoorloos verdwijnen

Wanneer je naar huis gaat onder de lichten

Mensen ontmoeten die zich in het donker verplaatsen

Lang vervlogen mijnenvelden

En voor altijd in de velden blijven

Hun namen en nummers op de stenen

Nu de bergen de vlaktes zijn

Wanneer je de hele nacht probeert te slapen

Het aardse leven is tot de helft voorbijgegaan

Ik ken de essentie van het leven nog steeds niet -

Dus het is leuker om naar het Laatste Oordeel te gaan

Ik componeer deze hymnen zelf

Voor geboorte en dood

Vreugde of schuld voelen

Ik ga de ruimte in

Dat in de diepten van de wereldoceaan...

Nou nou…

Nu zal de dag komen en ik zal zeilen

De dag zal komen en mijn thee zal koud worden

De dag zal komen - ik loop, zoals altijd, langs de rand

En, zoals altijd, om over de rand te kijken

Klim hoger dan een kraan

Nu komt de dag en thee in een glas

Rookt weer tot de ochtend

De dag zal komen, ik sta, zoals altijd, op de rand

En, zoals altijd, verder kijken

Achter de rand zie je de Heilige Graal

Nu zal de lang vergeten dag komen

Wanneer de sterrenbeelden van de hoogte vallen

De dag zal komen om voorbij de horizon van het evenement te stappen

Voor het eerst de horizon zien

Zo dichtbij om de kou te voelen

Ik componeer deze hymnen zelf

Voor geboorte en dood

Vreugde of schuld voelen

Ik ga de ruimte in

Dat in de diepten van de wereldoceaan...

Nou nou…

Ik componeer deze hymnen zelf

Voor geboorte en dood

Vreugde of schuld voelen

Ik ga de ruimte in

Dat in de diepten van de wereldoceaan...

Nou nou…