Besinn mich - Sookee

Verse1:

Ich hab angst vor diesem text

Ich hab angst vor diesem text weil mein kopf mir I’m weg ist

Ich hab angst vor meinem wesen angst es sei ewig

Angst ich sei starr nicht ausreichend beweglich

Ich hab angst vor dem zorn

Ich hab angst vor dem zorn der mit der leistung kommt

Ich hab angst mit der leistung sei meine meinung verschwommen

Angst die leistung htt mir die bescheidenheit genommen

Dinge die ich knnen mag kann man nicht leisten

Dinge ich knnen mag kann man nicht beweisen

Dinge die ich knnen mag kann man nicht einfach erreichen

Niemandes leiden niemandem neiden

Ich mag ganz I’m innern fhlen geliebt zu haben

Ich mag menschen sehen kein makeup und visitenkarten

Sicher brauchen wir schutz und referenz

Doch sind wir hierunter mitunter begrenzt

Hook:

Mir kommen die trnen wenn ich seh wie weit ich mich von mir selbst entferne

Mich selbst verwerte

Ich kann nicht verstehen dass ich mir immer wieder alles selbst erschwere

Mich mir selbst verwehre

Verse 2:

Ich kann dis nicht

Ich kann dis nicht weil ich erwarte dass ichs kann

Weil ich dringend vermeiden will mich mit schaden zu umspannen

Und weil ichs will und nicht doch tu dauert dis jahre lang

Die zeit regiert meinen tag

Die zeit regiert meinen tag ich mach mir druck mit dem druck

Resultate warten nicht brauch bewusst wieder luft

Ich wei ich kann und darf wann ist schluss mit dem muss

Meistens ist drinnen zwar ruhe doch sehnsucht

Und eigentlich bin ich auf der suche nach demut

Jedes wort wnsch ich mir so sehr bedchtig

Grad jetzt ist so gro dass mich kein oben beschftigt

Ein blick voll respekt schaut direkt in die augen

Ich vertrau auf das gute kein gesetz kann das glauben

Wer schrieb dies zeugnis die wertung ist leer

Wir sind die hoffnung doch mit scherben beschwert

Verse 3:

Ich mag eigentlich schweigen

Ich mag eigentlich schweigen nicht weil es grade so geht

Und nicht weil es mir die sprache verschlgt

Sondern weil vor jeder antwort eine frage ensteht

Ich mag mich vershnen

Ich mag mich vershnen nicht an den schaden gewhnen

Aversionen machen es mglich bis der hass mich dann ttet

Ich versteh nicht den krieg den befehl das gelbnis

Ich mag bedenken was ich schaffe ich verliere den vergleich

Dieses jeden tag zu ben ist schon wieder noch nicht leicht

Und ich tue gutes wenn ich tue was mir gut tut

Ich such zuflucht in der zukunft

Wenn ich was bewege sind probleme aufgaben

Doch wie will ich was ndern wenn ich es kaum wage

Und mein leben mir nicht zutrau kein sinn in der sorge

Nicht wer war ich damals sondern wer bin ich geworden

Vers 1:

Ik ben bang voor deze tekst

Ik ben bang voor deze tekst omdat mijn hoofd weg is

Ik ben bang voor mijn bestaan, bang dat het eeuwig is

Ik ben bang dat ik rigide ben en niet voldoende flexibel

Ik ben bang voor woede

Ik ben bang voor de woede die gepaard gaat met optreden

Ik ben bang dat met de uitvoering mijn mening wazig is

Vrees dat de uitvoering mijn bescheidenheid zou hebben weggenomen

Je kunt de dingen die ik graag doe niet betalen

Dingen die ik leuk vind, kunnen niet worden bewezen

Dingen die ik graag kan doen, zijn niet gemakkelijk te bereiken

Niemand lijdt jaloers op iemand

Ik hou ervan om het gevoel te hebben dat er van binnen van me gehouden is

Ik hou er niet van dat mensen make-up en visitekaartjes zien

Natuurlijk hebben we bescherming en referentie nodig

Maar soms zijn we hier beperkt

Haak:

Ik huil als ik zie hoe ver ik van mezelf verwijderd ben

waardeer mezelf

Ik begrijp niet waarom ik het mezelf steeds zo moeilijk maak

mezelf verloochenen

vers 2:

Ik kan dit niet doen

Ik kan niet dis omdat ik verwacht dat ik het kan

Omdat ik dringend wil vermijden mezelf met kwaad te bedekken

En omdat ik het wil en het niet doe, gaat het jaren mee

Tijd regeert mijn dag

Tijd regeert mijn dag, ik leg mezelf druk op met de druk

Resultaten wachten niet, hebben bewust meer lucht nodig

Ik weet dat ik kan en mag wanneer is het einde van de must

Meestal is er nog verlangen naar binnen

En eigenlijk ben ik op zoek naar nederigheid

Ik wens elk woord zo heel voorzichtig

Graad is nu zo groot dat niemand boven mij bezig is

Een blik vol respect kijkt recht in de ogen

Ik vertrouw op het goede dat geen enkele wet kan geloven

wie heeft dit certificaat geschreven de beoordeling is leeg

We zijn hoop maar gebukt onder scherven

vers 3:

Ik hou er eigenlijk van om stil te zijn

Ik hou er niet echt van om te zwijgen, want het is zoals het is

En niet omdat ik er sprakeloos van word

Maar omdat er voor elk antwoord een vraag is

Ik hou van make-up

Ik hou van make-up, niet wennen aan de schade

Aversies maken het mogelijk totdat haat me doodt

Ik begrijp de oorlog, de bestelling, het geel niet

Ik denk graag wat ik kan doen, ik verlies de vergelijking

Dit elke dag oefenen is weer niet makkelijk

En ik doe goed als ik doe wat goed voor mij is

Ik zoek mijn toevlucht in de toekomst

Als ik iets verplaats, zijn problemen taken

Maar hoe wil ik iets veranderen als ik het bijna niet durf

En mijn leven vertrouwt me niet, het heeft geen zin om je zorgen te maken

Niet wie ik toen was, maar wie ik ben geworden