Ma solitude - Sole Gimenez

Pour avoir si souvent dormi

Avec ma solitude

Je m’en suis fait presqu’une amie,

Une douce habitude.

Elle ne me quitte pas d’un pas.

Fidèle comme une ombre.

Elle m’a suivi ça et là

Aux quatre coins du monde.

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude.

Quand elle est au creux de mon lit

Elle prend toute la place

Et nous passons de longues nuits

Tous les deux face à face.

Je ne sais vraiment pas jusqu’où

Ira cette complice.

Faudra-t-il que j’y prenne goût

Ou que je réagisse?

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude.

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude.

Par elle, j’ai autant appris

Que j’ai versé des larmes.

Si parfois je la répudie

Jamais elle ne désarme

Et si je préfère l’amour

D’une autre courtisane

Elle sera à mon dernier jour

Ma dernière compagne.

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude.

Non, non, non, non, non

Je ne suis jamais seul

Avec ma solitude.

Ma solitude.

Ma solitude.

Dadirodirodiroa

Omdat ik zo vaak heb geslapen

Met mijn eenzaamheid

Ik maakte bijna een vriend van haar,

Een zoete gewoonte.

Ze laat geen stap bij me.

Trouw als een schaduw.

Ze volgde me hier en daar

Rond de wereld.

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid.

Als ze in mijn bed ligt

Ze neemt alle ruimte in beslag

En we brengen lange nachten door

Beide van aangezicht tot aangezicht.

Ik weet echt niet hoe ver

Deze handlanger zal gaan.

Zal ik het moeten proeven

Of reageer ik?

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid.

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid.

Door haar heb ik zoveel geleerd

Dat ik tranen vergiet.

Als ik haar soms afwijs

Ze ontwapent nooit

En als ik de liefde verkies

Van een andere courtisane

Ze zal op mijn laatste dag zijn

Mijn laatste metgezel.

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid.

Nee nee nee nee nee

ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid.

Mijn eenzaamheid.

Mijn eenzaamheid.

Dadirodirodiroa