Je ne veux pas travailler - Sole Gimenez

Ma chambre a la forme d’une cage

Le soleil passe son bras par la fenêtre

Les chasseurs à ma porte

Comme des petits soldats

Qui veulent me prendre

Je ne veux pas travailler

Je ne veux pas déjeuner

Je veux seulement oublier

Et puis je fume

Déjà j’ai connu le parfum de l’amour

Un millions de roses

N’embaumeraient pas autant

Maintenant une seule fleur

Dans mes entourages

Me rend malade

Je ne suis pas fière de ça

Vie qui veut me tuer

C’est magnifique

Etre sympathique

Mais je ne le connais jamais

Je ne suis pas fière de ça

Vie qui veut me tuer

C’est magnifique

Etre sympathique

Mais je ne le connais jamais

Mijn kamer heeft de vorm van een kooi

De zon steekt zijn arm uit het raam

De jagers voor mijn deur

Als kleine soldaten

Wie wil mij meenemen

Ik wil niet werken

Ik wil niet ontbijten

Ik wil het alleen vergeten

En dan rook ik

Ik ken de geur van liefde al

Een miljoen rozen

Zou niet zo erg ruiken

Nu een enkele bloem

In mijn omgeving

Maakt me ziek

Daar ben ik niet trots op

Leven dat me wil vermoorden

Dat is geweldig

wees sympathiek

Maar ik weet het nooit

Daar ben ik niet trots op

Leven dat me wil vermoorden

Dat is geweldig

wees sympathiek

Maar ik weet het nooit