The Newry Highwayman - Solas

In Newry town I was bred and born

In Stephens Green now I lie in scorn

I served me time at the saddler’s trade

I always was a roving blade

I always was a roving blade

At seventeen I took a wife

I loved her dearer than I loved me life

And so to keep her both fine and gay

I went out robbing on the king’s highway

I went out robbing on the king’s highway

I never robbed a poor man yet

Nor lately caused anyone to fret

But I robbed lords and ladies fine

And I carried the gold home to me heart’s delight

I carried the gold home to me heart’s delight

I robbed Lord Baldwin, I do declare

And Lady Manswell up in Grovenors Square

I closed me shutters and bade them good night

And I carried the gold home to me heart’s delight

I carried the gold home to me heart’s delight

To Covent Garden I made my way

With me dear wife for to see the play

The Fielding’s men there did me pursue

And I was taken by that cursed crew

Oh I was taken by that cursed crew

My father cried, «Oh me darling son»

My wife, she cried, «Now I am undone»

My mother tore her gray locks and cried

It’s in the cradle I should have died

It’s in the cradle I should have died

When I am dead, I want for my grave

A flashy funeral pray let me have

Six highwaymen for to carry me

Oh give them broadswords and sweet liberty

Oh give them broadswords and sweet liberty

In Newry Town ben ik opgegroeid en geboren

In Stephens Green lig ik nu in minachting

Ik heb me tijd gediend in het zadelmakersvak

Ik was altijd een zwervend mes

Ik was altijd een zwervend mes

Op mijn zeventiende nam ik een vrouw

Ik hield meer van haar dan van mijn leven

En om haar zowel fijn als homo te houden

Ik ging beroven op de snelweg van de koning

Ik ging beroven op de snelweg van de koning

Ik heb nog nooit een arme man beroofd

Heeft de laatste tijd ook niemand bang gemaakt

Maar ik heb heren en dames prima beroofd

En ik droeg het goud naar huis naar mijn hartenvreugde

Ik droeg het goud naar huis naar mijn hartenvreugde

Ik heb Lord Baldwin beroofd, ik verklaar dat

En Lady Manswell op Grovenors Square

Ik sloot mijn luiken en wenste ze welterusten

En ik droeg het goud naar huis naar mijn hartenvreugde

Ik droeg het goud naar huis naar mijn hartenvreugde

Naar Covent Garden ging ik op weg

Met mij lieve vrouw om het toneelstuk te zien

De mannen van de Fielding daar hebben me achtervolgd

En ik werd meegenomen door die vervloekte bemanning

Oh ik werd meegenomen door die vervloekte bemanning

Mijn vader riep: "Oh mijn lieve zoon"

Mijn vrouw, riep ze, «Nu ben ik ongedaan gemaakt»

Mijn moeder scheurde haar grijze lokken en huilde

Het ligt in de wieg, ik had moeten sterven

Het ligt in de wieg, ik had moeten sterven

Als ik dood ben, wil ik voor mijn graf

Een flitsende begrafenis, laat me alsjeblieft hebben

Zes struikrovers om mij te dragen

Oh geef ze slagzwaarden en zoete vrijheid

Oh geef ze slagzwaarden en zoete vrijheid