Lowground - Solas

Hit the asphalt hard, gone burning down

Spit and broken teeth, blood on the ground

Raw are the hours, blackened out is the sun

My lover is gone, my lover is gone

Live in the lowground, lay in the low ground

Make your way through the lowground, lonesome

Live in the lowground, lay in the lowground

Make your way through the lowground, lonesome

Still black sorrow and bitter fermented

The puddle of the poet’s tears, forgot the more they meant it

The cry of a whip, the crack of a gun

I’ll never love another one, never love another one

Live in the lowground, lay in the low ground

Make your way through the lowground, lonesome

Live in the lowground, lay in the lowground

Make your way through the lowground, lonesome

There’s a place I know, I’ve been there before

Where the river cuts deep through the canyon

In the wilderness I will clear my soul

Up to the silence, to the thunder that rolls

And the rain, it will drench me and cut to my bones

And I’ll leave clean and I’ll leave whole

And I’ll set out again to find my home

Glass furnace hard, and a stupor of loss

Squall of surrender and paying the cost

For a blindness for blindness, too late now I see

Love, I come back to me, I come back to me

Live in the lowground, lay in the low ground

Make your way through the lowground, lonesome

Live in the lowground, lay in the lowground

Make your way through the lowground, lonesome

Lonesome…

Raak het asfalt hard, weggebrand

Spugen en gebroken tanden, bloed op de grond

Rauw zijn de uren, verduisterd is de zon

Mijn minnaar is weg, mijn minnaar is weg

Leef in de lage grond, lig in de lage grond

Baan je een weg door de lage grond, eenzaam

Leef in het laagland, lig in het laagland

Baan je een weg door de lage grond, eenzaam

Nog steeds zwart verdriet en bitter gefermenteerd

De plas van de tranen van de dichter, vergat hoe meer ze het meenden

De kreet van een zweep, het gekraak van een geweer

Ik zal nooit van een ander houden, nooit van een ander houden

Leef in de lage grond, lig in de lage grond

Baan je een weg door de lage grond, eenzaam

Leef in het laagland, lig in het laagland

Baan je een weg door de lage grond, eenzaam

Er is een plaats die ik ken, ik ben er eerder geweest

Waar de rivier diep door de kloof snijdt

In de wildernis zal ik mijn ziel zuiveren

Tot aan de stilte, tot de donder die rolt

En de regen, het zal me doordrenken en tot in mijn botten snijden

En ik zal schoon vertrekken en ik zal heel vertrekken

En ik ga weer op pad om mijn thuis te vinden

Glasoven hard, en een verdoving van verlies

Squall of overgave en het betalen van de kosten

Voor een blindheid voor blindheid, nu te laat zie ik

Liefs, ik kom terug naar mij, ik kom terug naar mij

Leef in de lage grond, lig in de lage grond

Baan je een weg door de lage grond, eenzaam

Leef in het laagland, lig in het laagland

Baan je een weg door de lage grond, eenzaam

Eenzaam…