Black Roses - Sloppy Seconds

So you were late

But you never told me you were

You didn’t want to say

Till you were sure

But that song and dance

Won’t work no more

Because you got no rhythm

To save your soul

I don’t care how much it hurts

So you can tell it

To the Roman Catholic Church

I don’t run away

From my mistakes

But this is one, honey

That I didn’t make

And I can’t catch you

And I can’t get you

But I can’t let you catch me

Oh no, you can’t catch me

And you never will

So you can plant black roses

In your window sill

I’ll be free

And you’ll be suicidal

While you press black roses

In your family Bible

So now it’s all

Left up to your discretion

And you can spill your guts

In your next confession

Lift your eyes up to the sky

Give 'em ten Hail Marys

For one white lie

Your mother always said

I would bring you down

If she could only see you now

Clinging tight to your rosary

Saying, «This wasn’t how

It was supposed to be.

.

.»

And I can’t hate you

I don’t wanna break you

But I can’t let you break me

Oh no, you can’t break me

And you never will

So you can plant black roses

In your window sill

Forget about a snow-white

Wedding gown

And you can toss black roses

In a hole in the ground

Roses are red, roses are black

Tell your mother what you did

And give her a heart attack

'Cause I can’t catch you

And I can’t catch you

But I can’t let you catch me

Oh no, you can’t catch me

And you never will

So you can plant black roses

In your window sill

But someday when I’m cold and dead

You’re gonna find black roses

By your hospital bed

Dus je was te laat

Maar je hebt me nooit verteld dat je dat was

Je wilde niet zeggen:

Tot je het zeker wist

Maar dat lied en dans

Zal niet meer werken

Omdat je geen ritme hebt

Om je ziel te redden

Het maakt me niet uit hoeveel pijn het doet

Dus je kunt het vertellen

Aan de rooms-katholieke kerk

Ik ren niet weg

Van mijn fouten

Maar dit is er een, schat

die ik niet heb gemaakt

En ik kan je niet pakken

En ik kan je niet te pakken krijgen

Maar ik kan niet toestaan ​​dat je me betrapt

Oh nee, je kunt me niet pakken

En dat zal je nooit doen

Je kunt dus zwarte rozen planten

In je vensterbank

Ik zal vrij zijn

En je zult suïcidaal zijn

Terwijl je op zwarte rozen drukt

In je familiebijbel

Dus nu is het alles

Naar eigen goeddunken overgelaten

En je kunt je lef morsen

In je volgende bekentenis

Hef je ogen op naar de lucht

Geef ze tien weesgegroetjes

Voor één leugentje om bestwil

Je moeder zei altijd:

Ik zou je naar beneden halen

Als ze je nu eens kon zien

Je vastklampen aan je rozenkrans

Zeggen: "Dit was niet hoe"

Het was bedoeld als.

.

.»

En ik kan je niet haten

Ik wil je niet breken

Maar ik kan niet toestaan ​​dat je me breekt

Oh nee, je kunt me niet breken

En dat zal je nooit doen

Je kunt dus zwarte rozen planten

In je vensterbank

Vergeet een sneeuwwitje

Trouwjurk

En je kunt zwarte rozen gooien

In een gat in de grond

Rozen zijn rood, rozen zijn zwart

Vertel je moeder wat je hebt gedaan

En geef haar een hartaanval

Omdat ik je niet kan vangen

En ik kan je niet pakken

Maar ik kan niet toestaan ​​dat je me betrapt

Oh nee, je kunt me niet pakken

En dat zal je nooit doen

Je kunt dus zwarte rozen planten

In je vensterbank

Maar op een dag wanneer ik koud en dood ben

Je gaat zwarte rozen vinden

Bij uw ziekenhuisbed