West Of Winton - Slim Dusty

His eyes were used to distance and he talked much with his hands

I guess he sort of felt hemmed in a stranger to this land

And a lifestyle of another time, another time and place

Was written there deep in the lines of this old bushman’s face.

His attire was still in keeping with the far out channel lands

There was still a strength of character in his hard old bushman’s hands

And his old hat tilted forward was as much a part of him

As the 80 years of livin' that showed, underneath the brim.

Just somewhere west of Winton mate is where I’d rather be

To ride out in the dawn time, Mitchell to my horses knee

Unroll my swag beside a fire of some long forgotten camp

If I listen close maybe I’ll hear a tethered night horse stamp.

Just to see again the sunsets as the night falls on the land

Oh the silent sound of beauty makes the proudest heart expand

Where the lights of some old homestead beam a warm and welcome glow

And no travellin' soul went hungry in those days of long ago.

I see a dried up sandy creekbed when the dry comes much too soon

Watch the wild mob paw for water 'neath an early rising moon

Maybe I’ll see the dust cloud rising from the travellin' mob again

Hear the whips crack on the tailers as they cross the open plain.

Just somewhere west of Winton mate is where I’d rather be

To ride out in the dawn time, Mitchell to my horses knee

Unroll my swag beside a fire of some long forgotten camp

If I listen close maybe I’ll hear a tethered night horse stamp.

Zijn ogen waren gewend om afstand te nemen en hij praatte veel met zijn handen

Ik denk dat hij zich een beetje ingesloten voelde in een vreemdeling van dit land

En een levensstijl van een andere tijd, een andere tijd en plaats

Stond daar diep in de lijnen van het gezicht van deze oude bosjesman geschreven.

Zijn kleding paste nog steeds bij de verre kanaallanden

Er was nog steeds een karaktersterkte in de handen van zijn harde oude bosjesman

En zijn oude hoed die naar voren gekanteld was, was net zo goed een deel van hem

Zoals de 80 jaar van leven dat liet zien, onder de rand.

Ergens ten westen van Winton, maat, is waar ik liever zou zijn

Om uit te rijden in de dageraad, Mitchell op de knie van mijn paard

Rol mijn swag uit naast een vuur van een lang vergeten kamp

Als ik goed luister, hoor ik misschien een vastgebonden nachtpaard.

Gewoon om weer de zonsondergangen te zien als de nacht op het land valt

Oh, het stille geluid van schoonheid doet het meest trotse hart groter worden

Waar de lichten van een oude woning een warme en welkome gloed uitstralen

En geen enkele reizende ziel had honger in die dagen van lang geleden.

Ik zie een opgedroogde zanderige beekbedding als het veel te vroeg droog komt

Kijk hoe de wilde menigte naar water zoekt 'bij een vroeg opkomende maan'

Misschien zie ik de stofwolk weer opstijgen uit de reizende menigte

Hoor de zwepen op de staarten kraken als ze de open vlakte oversteken.

Ergens ten westen van Winton, maat, is waar ik liever zou zijn

Om uit te rijden in de dageraad, Mitchell op de knie van mijn paard

Rol mijn swag uit naast een vuur van een lang vergeten kamp

Als ik goed luister, hoor ik misschien een vastgebonden nachtpaard.