Bunda Waterhole - Slim Dusty

Old mates we met at the far flung place

In the last few days of July,

We pitched our tents and baited our hooks

The mad old world rolled by.

For the size of the catch didn’t mean too much,

'Twas the peace and the smog free air,

The yarns we spun and the songs we sung

And the mates we all greeted there.

We fished and yarned by the fire at night

And the ev’ning star stood guard,

Like some long gone drover ridin' watch

At ten mile Bunda yah

I lingered a while by the embers red

And something touched my soul

With my mates asleep and my cold ole brew

On ten mile Bunda hole.

Yodel

As I shredded my boots by my welcome swag

I knew just how great is the loss,

Of those people who never have known the light

Of the stars of the Southern Cross.

Those people who never the time have found

To make true friends that share,

The things which our Lord gave everyone

On a ten mile hole out there.

Old mates we met at the far flung place

In the last few days of July,

We pitched our tents and we baited our hooks

The mad old world rolled by.

For the size of the catch didn’t mean too much,

'Twas the peace and the smog free air,

The yarns we spun and the songs we sung

And the mates we all greeted there.

Yes we fished and yarned by the fire at night

And the ev’ning star stood guard,

Like some long gone drover ridin' watch

At ten mile Bunda yah

I lingered a while by the embers red

And something touched my soul

With my mates asleep and my cold ole brew

At ten mile Bunda hole.

Yodel

Oude vrienden die we ontmoetten op de verre plaats

In de laatste paar dagen van juli

We hebben onze tenten opgezet en onze haken voorzien van aas

De gekke oude wereld rolde voorbij.

Want de grootte van de vangst betekende niet veel,

'Twas de rust en de smog vrije lucht,

De garens die we gesponnen en de liedjes die we zongen

En de vrienden die we daar allemaal begroetten.

We hebben 's nachts gevist en gegarneerd bij het vuur

En de eeuwige ster hield de wacht,

Als een lang vervlogen coureur die een horloge berijdt

Op tien mijl Bunda yah

Ik bleef een tijdje hangen bij de rode gloeiende kolen

En iets raakte mijn ziel

Met mijn vrienden in slaap en mijn koude bier

Op tien mijl Bunda hole.

Jodelen

Terwijl ik mijn laarzen verscheurde door mijn welkomstgeschenk

Ik wist hoe groot het verlies is,

Van die mensen die het licht nooit hebben gekend

Van de sterren van het Zuiderkruis.

Die mensen die nooit de tijd hebben gevonden

Om echte vrienden te maken die delen,

De dingen die onze Heer aan iedereen gaf

Op een gat van tien mijl daarbuiten.

Oude vrienden die we ontmoetten op de verre plaats

In de laatste paar dagen van juli

We zetten onze tenten op en aasden onze haken

De gekke oude wereld rolde voorbij.

Want de grootte van de vangst betekende niet veel,

'Twas de rust en de smog vrije lucht,

De garens die we gesponnen en de liedjes die we zongen

En de vrienden die we daar allemaal begroetten.

Ja, we hebben 's nachts gevist en gegarneerd bij het vuur

En de eeuwige ster hield de wacht,

Als een lang vervlogen coureur die een horloge berijdt

Op tien mijl Bunda yah

Ik bleef een tijdje hangen bij de rode gloeiende kolen

En iets raakte mijn ziel

Met mijn vrienden in slaap en mijn koude bier

Op 10 mijl Bunda hole.

Jodelen