To an Old Mate - Slim Dusty

Old Mate!

In the gusty old weather,

When our hopes and our troubles were new;

In the years spent in wearing out leather,

I found you unselfish and true

I have gathered these s together

For the sake of our friendship and you

You may think for a while and with reason

Though still with a kindly regret

That I’ve left it for late in the season

To prove I remember you yet,

But you’ll never judge me by their treason

Who prop thy friends and forget.

I can still feel the spirit that bore us,

And often the old stars will shine

I remember the last spree in

For the sake of that other Lang Syne,

When the tracks lay divided before us,

Your path through the future and mine;

Through the frost wind that cuts like whip lashes

Through the ever blind haze of the drought,

And in fancier times by the flashes,

Of light in the darkness of death,

I have followed the tent poles and ashes,

Of camps that we moved further out,

You will find in these pages a trace of,

That side of our past that was bright,

And recognize something the face of,

A friend who has dropped out of sight.

Oh I send them along in the place of,

The letters I promised to write, (yeah)

Old Mate!

In the gusty old weather,

When our hopes and our troubles were new;

In the years spent in wearing out leather,

I found you unselfish and true

I have gathered these s together

For the sake of our friendship and you.

Transcribed: Marten Busstra 2009]

Oude maat!

In het gure oude weer,

Toen onze hoop en onze problemen nieuw waren;

In de jaren die besteed zijn aan het verslijten van leer,

Ik vond je onbaatzuchtig en oprecht

Ik heb deze s samen verzameld

In het belang van onze vriendschap en jou

Je denkt misschien een tijdje en met reden

Hoewel nog steeds met een vriendelijke spijt

Dat ik het voor laat in het seizoen heb laten liggen

Om te bewijzen dat ik je nog herinner,

Maar je zult me ​​nooit veroordelen op hun verraad

Die je vrienden steunen en vergeten.

Ik kan nog steeds de geest voelen die ons verveelde,

En vaak zullen de oude sterren schijnen

Ik herinner me de laatste spree in

Omwille van die andere Lang Syne,

Toen de sporen voor ons verdeeld lagen,

Jouw pad door de toekomst en de mijne;

Door de ijzige wind die snijdt als zweepslagen

Door de altijd blinde waas van de droogte,

En in mooiere tijden door de flitsen,

Van licht in de duisternis van de dood,

Ik heb de tentstokken en as gevolgd,

Van de kampen die we verder weg hebben getrokken,

U vindt op deze pagina's een spoor van,

Die kant van ons verleden die helder was,

En herken iets het gezicht van,

Een vriend die uit het zicht is verdwenen.

Oh ik stuur ze mee in de plaats van

De brieven die ik beloofde te schrijven, (ja)

Oude maat!

In het gure oude weer,

Toen onze hoop en onze problemen nieuw waren;

In de jaren die besteed zijn aan het verslijten van leer,

Ik vond je onbaatzuchtig en oprecht

Ik heb deze s samen verzameld

In het belang van onze vriendschap en jou.

Getranscribeerd: Marten Busstra 2009]