The Battle With The Roan - Slim Dusty

I come ridin' down the Barwon with my saddle and my swag

Strapped across the bony framework of a long backed chestnut nag

I was headin' for a station on the stockroute west of Bourke

To tangle with an outlaw horse well known in campfire talk

When I rode down to the stockyard where they said I’d find the boss

Standing just inside I saw the big roan outlaw horse

He was just the kind of horseflesh a ringer dreams about

Game eye and good strong shoulders and front legs well spaced out

I said now boss is that the horse the ringers rave about

I’ve heard of him at Camooweal and even further out

Yes he’s been tried by desert men and riders from the gulf

He said I’d give my station to the man that calls his bluff

And as I strapped the bridle on that proud and shapely head

I pictured me as owner of his big merino spread

I threw my Schneider poley on and tightened up the girth

And as I stepped astride him the big horse left this earth

He left the ground in one tight ball as solid as a stone

And all that I could see around was one big blur of roan

I hit him with my goosenecks around the shoulder points

He twisted like a reptile that had a million joints

He dropped his shoulders way down low and chopped out to the right

He started striking at the bit each time the spurs did bite

I thought I felt him weaken so I voiced a victory yell

What happened then I only know for those who saw it tell

So I rode way from the station with my saddle and my swag

Strapped across the bony framework of the same old chestnut nag

And just as I was leaving he whinnied loud and shrill

And even after all these years I fancy I hear him still

They still tell yarns about him around the campfire blaze

Of the noted riders that he’s thrown so many different ways

And while I’m taking night watch on a cattle camp alone

I try to figure how I lost the battle with the roan

Ik kom de Barwon afrijden met mijn zadel en mijn swag

Vastgebonden over het benige raamwerk van een kastanje-nag . met lange rug

Ik was op weg naar een station op de stockroute ten westen van Bourke

In de war raken met een vogelvrij paard dat bekend is in kampvuurpraat

Toen ik naar de veestal reed waar ze zeiden dat ik de baas zou vinden

Terwijl ik net binnen stond, zag ik het grote roan outlaw-paard

Hij was precies het soort paardenvlees waar een beller van droomt

Wild oog en goede sterke schouders en voorbenen goed gespreid

Ik zei dat de baas nu is dat het paard waar de beltonen dol op zijn

Ik heb van hem gehoord bij Camooweal en zelfs verder weg

Ja, hij is berecht door woestijnmannen en ruiters uit de golf

Hij zei dat ik mijn positie zou geven aan de man die zijn bluf noemt

En terwijl ik het hoofdstel vastmaakte aan dat trotse en welgevormde hoofd

Ik stelde me voor als eigenaar van zijn grote merinospread

Ik gooide mijn Schneider-pool om en spande de singel aan

En toen ik schrijlings op hem stapte, verliet het grote paard deze aarde

Hij verliet de grond in één strakke bal zo solide als een steen

En alles wat ik kon zien was een grote waas van roan

Ik sloeg hem met mijn zwanenhalzen rond de schouderpunten

Hij draaide als een reptiel met een miljoen gewrichten

Hij liet zijn schouders ver naar beneden zakken en hakte naar rechts uit

Elke keer dat de sporen bijten, begon hij op het bit te slaan

Ik dacht dat ik hem voelde verzwakken, dus uitte ik een overwinningskreet

Wat er toen gebeurde weet ik alleen voor degenen die het zagen vertellen

Dus ik reed weg van het station met mijn zadel en mijn swag

Vastgebonden over het benige frame van dezelfde oude kastanjenag

En net toen ik wegging, hinnikte hij luid en schel

En zelfs na al die jaren heb ik zin om hem nog steeds te horen

Ze vertellen nog steeds verhalen over hem rond het kampvuur

Van de bekende ruiters die hij op zoveel verschillende manieren heeft gegooid

En terwijl ik alleen op een veekamp wacht

Ik probeer erachter te komen hoe ik de strijd met de roan heb verloren