Second Class, Wait Here - Slim Dusty

At suburban railway stations you may see them as you pass,

There are signboards on the platform saying, «Wait here second class»;

And to me the whirr and thunder and the clunk of running gear,

Seem to be forever saying, saying «Second class wait here»

Yes the second class were waiting in the days of serf and prince,

And the second class are waiting, they’ve been waiting ever since,

There are gardens in the background, and the line is bare and drear,

Yet they wait beneath a signboard, sneering «Second class wait here.»

I have waited in the winter, in the mornings dark and damp,

When the asphalt platform glistened underneath that lonely lamp,

And the wind among the poplars and the wires that thread the air,

Seem to be forever snarling, snarling, «Second class wait here.»

Out beyond the further suburb near a chimney stack alone,

Lay the works of Rinder Brothers with a platform of their own,

And I waited there and suffered, waited there for many a day,

Slaved beneath the phantom signboard, telling all my hopes to stay.

Oh!

A man must feel revengeful for a boyhood such as mine,

God!

I hate the very houses near the workshop by the line;

And the smell of railway stations and the roar of running gear,

And the scornful-sneering signboards, saying «Second class wait here.»

There’s a train with Death for a driver, that is ever going past,

There will be no class compartments when it’s «All aboard» at last;

For the long white jasper platform with an Eden in the rear;

And there won’t be any signboards saying — «Second class wait here.»

Oh no, there won’t be any signboards saying «Second class, wait here.»

Op treinstations in de voorsteden kun je ze zien als je langskomt,

Er zijn borden op het perron met de tekst "Wacht hier tweede klas";

En voor mij het gezoem en de donder en het gerinkel van loopwerk,

Lijkt voor altijd te zeggen, te zeggen "Tweede klas wacht hier"

Ja, de tweede klas wachtte in de dagen van lijfeigene en prins,

En de tweede klas wacht, ze wachten sindsdien,

Er zijn tuinen op de achtergrond en de lijn is kaal en somber,

Toch wachten ze onder een uithangbord, spottend "Tweede klas wacht hier."

Ik heb gewacht in de winter, in de ochtenden donker en vochtig,

Toen het asfaltplatform glinsterde onder die eenzame lamp,

En de wind tussen de populieren en de draden die de lucht rijgen,

Het lijkt voor altijd te grommen, te grommen, "Tweede klas wacht hier."

Buiten de verdere buitenwijk in de buurt van een schoorsteen alleen,

Leg de werken van Rinder Brothers met een eigen platform,

En ik wachtte daar en leed, wachtte daar vele dagen,

Gezwoegd onder het spookuithangbord, al mijn hoop om te blijven vertellen.

Oh!

Een man moet wraak nemen op een jeugd als de mijne,

God!

Ik haat de huizen in de buurt van de werkplaats bij de lijn;

En de geur van treinstations en het geraas van loopwerk,

En de minachtend-spottend uithangborden met de tekst «Tweede klas wacht hier».

Er is een trein met de Dood als chauffeur, die altijd voorbij gaat,

Er zullen geen klascompartimenten zijn als het eindelijk "Allen aan boord" is;

Voor het lange witte jaspis-platform met een Eden aan de achterkant;

En er zullen geen borden zijn met de tekst: "Tweede klas wacht hier."

Oh nee, er zullen geen borden zijn met de tekst 'Tweede klas, wacht hier'.