Kokoda Track - Slim Dusty

With no shouldered arms or bayonet fixed they march on Anzac Day

Measured tramp of steel-shod heels a memory away

Veterans of a jungle war who to hell and back

Those ragged bloody heroes of that grim Kokoda track

So dig your reversed rifles in the mire of memory

The swirling mists of time have healed the scars

You climbed that golden stairway to keep our country free

Where the jungle hid your nightmare from the stars

When sullen days brought no relief from blood, muck, and mire

And death was ever striding at your back

You trod that hallowed path to be baptized in hellfire

The ragged bloody heroes of that grim Kokoda track

Oh, the devil took the hindmost and the snipers took the fore

With no quarter asked or given in that muddy, bloody war

With black angels there to guide them, salvoes by their side

Those ragged bloody heroes simply marched and fought and died

Astride a broken mountaintop you stood defiantly

As the devil took your comrades one by one

He taunted you and beckoned you to face eternity

You saluted with a burning Thompson gun

His hand was on your shoulder like a burning grip of steel

But you turned him and you fought off his attack

You broke the devil’s squadrons and you brought him to your heel

The ragged bloody heroes of that grim Kokoda track

Oh, the devil took the hindmost and the snipers took the fore

With no quarter asked or given in that muddy, bloody war

While politicians pondered and great generals swelled with pride

Those ragged bloody heroes simply marched and fought and died

With no shouldered arms or bayonet fixed they march on Anzac Day

With the memory of white crosses, mounds of fresh-turned clay

Of green fields and a bugle call and a solemn requiem

And at the going down of the sun and in the morning we will remember them

Those ragged bloody heroes of that grim Kokoda track

Those ragged bloody heroes of that grim Kokoda track

Zonder geschouderde armen of bajonet marcheren ze op Anzac Day

Gemeten zwerver van met staal geschoeide hakken een geheugen verwijderd

Veteranen van een jungle-oorlog die naar de hel en terug?

Die haveloze verdomde helden van dat grimmige Kokoda-nummer

Dus graaf je omgekeerde geweren in het slijk van het geheugen

De wervelende nevelen van de tijd hebben de littekens genezen

Je beklom die gouden trap om ons land vrij te houden

Waar de jungle je nachtmerrie voor de sterren verborg

Toen sombere dagen geen verlichting brachten van bloed, modder en modder

En de dood liep altijd achter je aan

Je betrad dat heilige pad om gedoopt te worden in het hellevuur

De haveloze helden van dat grimmige Kokoda-nummer

Oh, de duivel nam de achterhoede en de sluipschutters liepen voorop

Met geen kwart gevraagd of gegeven in die modderige, bloedige oorlog

Met zwarte engelen om hen te leiden, salvo's aan hun zijde

Die haveloze bloedige helden marcheerden en vochten en stierven gewoon

Schrijlings op een gebroken bergtop stond je uitdagend

Zoals de duivel je kameraden één voor één meenam

Hij beschimpte je en wenkte je om de eeuwigheid onder ogen te zien

Je salueerde met een brandend Thompson-pistool

Zijn hand lag op je schouder als een brandende greep van staal

Maar je keerde hem en je vocht tegen zijn aanval

Je brak de squadrons van de duivel en je bracht hem op je hielen

De haveloze helden van dat grimmige Kokoda-nummer

Oh, de duivel nam de achterhoede en de sluipschutters liepen voorop

Met geen kwart gevraagd of gegeven in die modderige, bloedige oorlog

Terwijl politici nadachten en grote generaals zwollen van trots

Die haveloze bloedige helden marcheerden en vochten en stierven gewoon

Zonder geschouderde armen of bajonet marcheren ze op Anzac Day

Met de herinnering aan witte kruisen, hopen van vers gedraaide klei

Van groene velden en een bugel-oproep en een plechtig requiem

En bij het ondergaan van de zon en in de ochtend zullen we ze gedenken

Die haveloze verdomde helden van dat grimmige Kokoda-nummer

Die haveloze verdomde helden van dat grimmige Kokoda-nummer