How Will I Go With Him Mate? - Slim Dusty

Now this is the tale of a mate I had

Back in those other days

Thin as wire and just as tough

And woolly and wide and his ways

When the going was rugged and really rough

He would always cheerfully state

«Things are bad but they could be worse

So we’ll see how we go with it mate.»

Now there was a time when we busted our cheques

In a town on the long ago now

When a big gun shearer got on the tear

And started to kick up a row

And he picked on the smallest one of our lot

And slaughter was plain to see

Till our mate said «Listen you son of a gun

Come and fire a charge at me.»

Ha!

things really began to happen then because

As he picked himself out of the dust an the dirt

Both eyes were the colour of slate

And he squinted a bit as he said to me

«How did I go with him mate?»

Ha!

That was the way our mate used to be

Another time in the sunny state

With both of us was badly bent

With saddle bags empty and nothing to smoke

And between us we hadn’t a cent

When we saw on a poster, stuck on a wall

News of a rodeo;

«Well here’s our chance» he said to me

«We'll be kings of the wild west show.»

But he drew the worse horse there was in the draw

Mean eyed and short in the neck

As he climbed up the chute, he whispered to me

«Be ready to collar the cheque.»

Collar the cheque, this is what really happened

As he picked himself out of the red Queensland dust

Just a few yards away from the gate

He looked up at me with a lop-sided grin and said

«How did I go with him mate?»

Ha!

That was our mate

Now this mate of mine has gone to rest

The way he was destined to go

Wheeling the lead of the scrubbers that broke

From a camp on the overflow

As I stood by his grave on that drear winters day

With the rest of the crew and the boss

I thought of his happy-go-lucky ways

And I knew just how great was our loss

And I thought of him climbing those long golden stairs

With St Peter in-charge of the gate

And I’m certain I heard his voice at my side, saying

«How will I go with him mate?»

Not to good i reckon

Well it’s all over now and I’m settled down

Away from those rovin' days

And the mates that I had, well they’ve all drifted on

Like by-gone yesterdays

But I’ll always remember that certain mate

And the way he could cheerfully state

«Things are bad but they could be worse

So we’ll see how we go with it mate»

Oh yeah, we’ll see how we go with it mate

Dit is het verhaal van een partner die ik had

Terug in die andere dagen

Zo dun als draad en net zo sterk

En wollig en breed en zijn wegen

Toen het ruig en echt ruw was

Hij zou altijd vrolijk zeggen:

"Het gaat slecht, maar het kan erger"

Dus we zullen zien hoe we ermee omgaan, maat.»

Er was een tijd dat we onze cheques kwijtraakten

In een stad van lang geleden nu

Toen een grote kanonscheerder op de vlucht sloeg

En begon ruzie te maken

En hij plukte de kleinste van onze partij

En slachten was duidelijk te zien

Tot onze maat zei: "Luister zoon van een geweer"

Kom en vuur een aanval op me af.»

Ha!

dingen begonnen toen echt te gebeuren omdat

Terwijl hij zichzelf uit het stof en het vuil plukte

Beide ogen hadden de kleur van leisteen

En hij tuurde een beetje terwijl hij tegen me zei

"Hoe ben ik met hem gegaan, maat?"

Ha!

Zo was onze maat vroeger

Een andere keer in de zonnige staat

Met ons beiden was slecht gebogen

Met lege zadeltassen en niets om te roken

En tussen ons hadden we geen cent

Toen we zagen op een poster, geplakt op een muur

Nieuws van een rodeo;

«Nou, hier is onze kans», zei hij tegen me

"We zullen de koningen zijn van de show van het wilde westen."

Maar hij trok het slechtste paard dat er was in de loting

Gemene ogen en kort in de nek

Terwijl hij de parachute opklom, fluisterde hij tegen me:

"Zorg dat je klaar bent om de cheque te innen."

Hals de cheque in, dit is wat er echt is gebeurd

Terwijl hij zichzelf uit het rode stof van Queensland plukte

Slechts een paar meter van de poort

Hij keek naar me op met een scheve grijns en zei:

"Hoe ben ik met hem gegaan, maat?"

Ha!

Dat was onze maat

Nu is deze maat van mij gaan rusten

De manier waarop hij was voorbestemd om te gaan

Aan de leiding van de scrubbers die kapot gingen

Van een kamp op de overloop

Terwijl ik bij zijn graf stond op die sombere winterdag

Met de rest van de bemanning en de baas

Ik dacht aan zijn vrolijke manieren

En ik wist hoe groot ons verlies was

En ik dacht aan hem die lange gouden trappen beklom

Met St. Peter die de leiding heeft over de poort

En ik weet zeker dat ik zijn stem naast me hoorde zeggen:

"Hoe zal ik met hem gaan, maat?"

Niet goed denk ik

Nou, het is allemaal voorbij nu en ik ben gesetteld

Weg van die rovin' dagen

En de vrienden die ik had, nou, ze dreven allemaal verder

Zoals vervlogen gisteren

Maar ik zal me die bepaalde maat altijd herinneren

En de manier waarop hij vrolijk kon zeggen

"Het gaat slecht, maar het kan erger"

Dus we zullen zien hoe we ermee omgaan, maat»

Oh ja, we zullen zien hoe we ermee omgaan maat