Henry Lawson's Pen - Slim Dusty

Sometimes kind people comment on the ballads I have wrote,

Even though sometimes I sing them on a dry and battered note,

And they always place importance on what’s said not sung by men,

For quality’s not in the voice but in paper and the pen.

But this song is no great ballad with writing skill attached,

Oh it’s just a simple story that I hope your ears will catch,

Of the backgrounds of my ballads and the hours that I spend

In the bush or at the table with Henry Lawson’s pen.

One time when I was travelin' just kind of driftin' round,

I went through Lawson country, then on to Grenfell town,

The old mining town was quiet and their parklands thrived with grass.

And the place where this great man was born was marked by stone and brass.

So slowly we walked over, then through the iron gate,

Oh we read the masters name plate, the old monument looked great,

Then my old mate showed me something, in the grass a fountain pen,

Then jokingly he said to me «Hey Henry’s lost his pen?»

So I took some strangers' rusty pen Lord knows who dropped it there?

But I smile and like to think that it was placed with so much care,

And that maybe Lawson left it 'cause he knew I’d be there then,

So I truly try to follow suit with Henry Lawson’s pen.

So I like to thank those people that enjoy my old bush songs,

And I’ll try to keep them comin' if the good Lord keeps me strong,

So I’ll go back to my table and give it a go again,

Cause I love to sing those ballads born from Henry Lawson’s pen.

Hey!

But this song is no great ballad with writing skill attached,

Oh it’s just a simple story that I hope your ears will

catch,

Of the backgroundsof my ballads and the hours that I spend

Soms geven aardige mensen commentaar op de ballads die ik heb geschreven,

Ook al zing ik ze soms op een droge en gehavende toon,

En ze hechten altijd belang aan wat gezegd wordt, niet gezongen door mannen,

Want kwaliteit zit niet in de stem, maar in papier en de pen.

Maar dit nummer is geen geweldige ballad met bijbehorende schrijfvaardigheid,

Oh, het is maar een simpel verhaal waarvan ik hoop dat je oren het zullen begrijpen,

Van de achtergronden van mijn ballads en de uren die ik doorbreng

In de bush of aan tafel met de pen van Henry Lawson.

Een keer toen ik op reis was, gewoon een soort van rondzweven,

Ik ging door het land van Lawson en toen naar de stad Grenfell,

Het oude mijnstadje was rustig en hun parken bloeiden op met gras.

En de plaats waar deze grote man werd geboren, was gemarkeerd door steen en koper.

Dus liepen we langzaam over, dan door de ijzeren poort,

Oh we lazen het naamplaatje van de meester, het oude monument zag er geweldig uit,

Toen liet mijn oude maat me iets zien, in het gras een vulpen,

Toen zei hij gekscherend tegen me «Hey Henry is zijn pen kwijt?»

Dus ik nam de roestige pen van een vreemde. God weet wie hem daar heeft laten vallen?

Maar ik glimlach en denk graag dat het met zoveel zorg is geplaatst,

En dat Lawson het misschien heeft achtergelaten omdat hij wist dat ik er dan zou zijn,

Dus ik probeer echt het voorbeeld te volgen met de pen van Henry Lawson.

Dus ik wil graag die mensen bedanken die genieten van mijn oude bush-liedjes,

En ik zal proberen ze te laten komen als de goede Heer me sterk houdt,

Dus ik ga terug naar mijn tafel en probeer het opnieuw,

Omdat ik graag die ballads zing die uit de pen van Henry Lawson zijn geboren.

Hoi!

Maar dit nummer is geen geweldige ballad met bijbehorende schrijfvaardigheid,

Oh, het is maar een simpel verhaal waarvan ik hoop dat je oren dat ook zullen doen

vangst,

Van de achtergronden van mijn ballads en de uren die ik doorbreng