Grandfather Johnson - Slim Dusty

Friends, most of my bush ballards are based on true stories

I’d like to sing for you now a story that is 100% true

Because I know the family that grandfather Johnson lived with,

And like most bush ballards and story songs these

ballards explain themselves as they move along.

Here is the true story of Grandfather Johnson.

Grandfather Johnson was an old blackman

From a real proud race of men

When he was a child he heard them tell of butcher’s creek

And the story was old even then.

How the white man came and took over the land

And the blood of the blackman mixed with white

But grandfather Johnson was a fullblood man,

Proud of his people and their rights,

Now grandfather Johnson was a tribal man

He knew all the old hunting ways

He knew how to wield the nulla throw the killer boomerang

And he’d entertain the tourists everyday.

And grandfather Johnson had a brand new suit

A new hat for his snowy headed crown

But whenever the tourists where about to arrive

He would change into his old hand me downs.

When I asked him the reason he said son you ought to know

My old working clothes look better for the part

I’m just old grandfather Johnson making boomerangs for sale

I’d lose business if I went around looking smart.

So he sold them boomerangs and taught them to throw

And they bragged for months of seeing the real thing

When they’d gone grandpa dressed up took his money from a bag

And smiled as he paid cash for a new gold ring.

He would always bail me up when we met in town

And he’d bite me for some money or a smoke

Oh but I can’t forget the day I had to tell grandfather

I was sorry but I was stoney broke.

He just nodded and emptied out his pockets

The notes and the silver flowed apace

With a twinkle in his eye he shoved the money in my hand

And laughed at the look upon my face.

Well grandfather Johnson died one year on walkabout

In a strange land alone in the dark

No one new his name or knew from where he came

They just found him dead one morning in the park.

And they buried grandpa Johnson as a pauper

It was months and months before I even knew

I gave his money to the hungry, clothes to the poor

And his story I’m giving to you,

And his story I’m giving to you.

Vrienden, de meeste van mijn bushballards zijn gebaseerd op waargebeurde verhalen

Ik wil nu graag een verhaal voor je zingen dat 100% waar is

Omdat ik de familie ken waar grootvader Johnson bij woonde,

En zoals de meeste bushballards en verhaalliedjes deze

ballards leggen zichzelf uit terwijl ze verder gaan.

Hier is het waargebeurde verhaal van grootvader Johnson.

Grootvader Johnson was een oude zwartman

Van een echte trotse race van mannen

Toen hij een kind was, hoorde hij hen vertellen over slagersbeek

En het verhaal was toen al oud.

Hoe de blanke man kwam en het land overnam?

En het bloed van de zwarte vermengd met wit

Maar grootvader Johnson was een volbloed man,

Trots op zijn volk en hun rechten,

Nu was grootvader Johnson een tribale man

Hij kende alle oude jachtmanieren

Hij wist hoe hij de nulla moest hanteren, gooi de moordende boemerang

En hij zou de toeristen elke dag vermaken.

En opa Johnson had een gloednieuw pak

Een nieuwe hoed voor zijn besneeuwde kroon

Maar wanneer de toeristen op het punt staan ​​te arriveren

Hij zou veranderen in zijn oude rotzooi.

Toen ik hem vroeg waarom hij zei dat je zoon zou moeten weten...

Mijn oude werkkleding ziet er beter uit voor de rol

Ik ben gewoon de oude grootvader Johnson die boemerangs maakt te koop

Ik zou zaken mislopen als ik er slim uit zou zien.

Dus hij verkocht ze boemerangs en leerde ze gooien

En ze schepten maandenlang op om het echte werk te zien

Toen ze weg waren, nam opa verkleed zijn geld uit een tas

En glimlachte toen hij contant betaalde voor een nieuwe gouden ring.

Hij zou me altijd borgen als we elkaar in de stad ontmoetten

En hij zou me bijten voor wat geld of een sigaret

Oh maar ik kan de dag niet vergeten dat ik het aan opa moest vertellen

Het spijt me, maar ik was stoned.

Hij knikte alleen maar en maakte zijn zakken leeg

De noten en het zilver vloeiden snel

Met een twinkeling in zijn ogen duwde hij het geld in mijn hand

En lachte om de blik op mijn gezicht.

Nou grootvader Johnson stierf een jaar op walkabout

In een vreemd land alleen in het donker

Niemand nieuwe zijn naam of wist waar hij vandaan kwam

Ze vonden hem op een ochtend dood in het park.

En ze begroeven opa Johnson als een pauper

Het duurde maanden en maanden voordat ik het zelfs maar wist

Ik gaf zijn geld aan de hongerigen, kleren aan de armen

En zijn verhaal dat ik je geef,

En zijn verhaal dat ik je geef.