Camooweal - Slim Dusty

Should ever I go back to Camooweal

'Twould be in the spring when desert flowers bloom

Oh, the spinifex I know would still be there

And the desert pea would brighten up the gloom

Should ever I go back to Camooweal

One thing is sure I’d not be twenty-two

As if that day when I first wandered there

But mem’ries stay with me as mem’ries do

How fresh her mem’ry keeps for still I feel

The velvet softness of her auburn hair

And see again the moonbeams in her eyes

As I did so long ago when I was there

Youth called to youth in that now distant day

I did not heed, my heart did not reveal,

And now I know that love was born and lost

In that little border town of Camooweal

Oh, the long road beckoned on, my feet said go

To search beyond the hills for what I find

Although I’ve wandered far this sunburnt land

I’ve never found what I have left behind

Oh the burning fire of that other spring

Is now but ashes and the hurt won’t heal

Time heals all wounds they say, but leaves the scar

So I think I’ll not go back to Camooweal

Time heals all wounds they say, but leaves the scar

So I think I’ll not go back to Camooweal

No I think I’ll not go back to Camooweal

Moet ik ooit teruggaan naar Camooweal?

'Het zou in de lente zijn als woestijnbloemen bloeien'

Oh, de spinifex waarvan ik weet dat die er nog zou zijn

En de woestijnerwt zou de somberheid opfleuren

Moet ik ooit teruggaan naar Camooweal?

Eén ding is zeker dat ik geen tweeëntwintig zou zijn

Alsof die dag dat ik daar voor het eerst ronddwaalde

Maar herinneringen blijven bij me zoals herinneringen doen

Hoe vers haar geheugen blijft voor mij, voel ik me

De fluwelen zachtheid van haar kastanjebruine haar

En zie opnieuw de manestralen in haar ogen

Zoals ik zo lang geleden deed toen ik daar was

Jongeren geroepen tot jongeren in die nu verre dag

Ik luisterde niet, mijn hart onthulde niet,

En nu weet ik dat liefde is geboren en verloren

In dat kleine grensstadje Camooweal

Oh, de lange weg lonkte, mijn voeten zeiden go

Om achter de heuvels te zoeken naar wat ik vind

Hoewel ik ver door dit zonverbrande land ben afgedwaald

Ik heb nooit gevonden wat ik heb achtergelaten

Oh het brandende vuur van die andere lente

Is nu maar as en de pijn zal niet genezen

Tijd heelt alle wonden zeggen ze, maar laat het litteken achter

Dus ik denk dat ik niet terug ga naar Camooweal

Tijd heelt alle wonden zeggen ze, maar laat het litteken achter

Dus ik denk dat ik niet terug ga naar Camooweal

Nee, ik denk dat ik niet terug ga naar Camooweal